Νατζβάιλερ-Στρούτχοφ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 5:
Οι Ναζί δημιούργησαν, στην περιοχή που επονομάζεται Στρούτχοφ (Struthof), όπου λειτουργούσε ομώνυμο μικρό ξενοδοχείο, στις [[21 Απριλίου]] του [[1941]] το κεντρικό στρατόπεδο. Κατά την διάρκεια λειτουργίας του το στρατόπεδο απέκτησε περίπου 70 "παραρτήματα", με το πρώτο να ιδρύεται στην περιοχή του Ομπερνέ (Obernai), κοντά στο κεντρικό στρατόπεδο, στις [[12 Δεκεμβρίου]] [[1942]]<ref>[http://www.struthof.fr/fr/le-kl-natzweiler/introduction-a-lhistoire-du-camp Επίσημη ιστοσελίδα για το Στρατόπεδο (γαλλικά)]</ref>.
 
Η πρώτη ομάδα κρατουμένων, περίπου 300 άτομα, όλα με γερμανική υπηκοότητα, έφθασε εκεί την 1η ΜαουΜαΐου 1942 και, επειδή οι εγκαταστάσεις δεν είχαν ακόμη ολοκληρωθεί, τους εγκατέστησαν στο παλαιό κτίσμα του ξενοδοχείου. Προοδευτικά, ο αριθμός των κρατουμένων, που απέστελλε η RSHA, αυξανόταν και περί τα τέλη του [[1942]] στο στρατόπεδο υπήρχαν ήδη 2.000 κρατούμενοι. Η πλειοψηφία των κρατουμένων αυτών ήταν πολιτικοί και η σύλληψή τους ήταν αποτέλεσμα του διατάγματος [[Νύκτα και Ομίχλη]] (Nacht und Nebel), που είχε εκδώσει ο [[Χίτλερ]] στις [[7 Δεκεμβρίου]] [[1941]] για την εξάλειψη των πολιτικών αντιπάλων του καθεστώτος σε όλες τις κατεχόμενες από τους Ναζί χώρες. Υπήρχαν, επίσης, και κρατούμενοι [[Ρομά]] καθώς και [[Ομοφυλόφιλος|ομοφυλόφιλοι]].
 
 
Η εταιρεία "Deutsche Erd-und Steinwerke GmbH" (Γερμανική εταιρεία χωματουργικών και εξορυκτικών εργασιών), πρόγραμμα της οποίας υλοποιούσε ο Σπέερ, διαπίστωσε, ωστόσο, ότι η εξόρυξη [[Γρανίτης|γρανίτη]] από την περιοχή είχε αυξημένο κόστος κι έτσι η πλειονότητα των κρατουμένων στράφηκε σε δραστηριότητες σχετικές με την πολεμική βιομηχανία: Το καλοκαίρι του [[1943]] κατασκευάσθηκαν στους χώρους εξόρυξης καταλύματα μέσα στα οποία οι κρατούμενοι επιθεωρούσαν και επισκεύαζαν κινητήρες των αεροσκαφών "Γιούνγκερς" (Jungers). Παράλληλα, ορισμένες από τις εγκαταστάσεις μεταφέρθηκαν στις στοές εξόρυξης, ώστε να είναι απρόσβλητες από τις εναέριες επιδρομές των Συμμάχων.
 
Οι δραστηριότητες αυτές επεκτάθηκαν το [[1944]], οπότε η γερμανική βιομηχανία στράφηκε εξ ολοκλήρου στην πολεμική παραγωγή. Το στρατόπεδο απέκτησε περισσότερα παραρτήματα, κυρίως στο έδαφος του ίδιου του Ράιχ, στην περιοχή της [[Βάδη-Βυρτεμβέργη|Βάδης-Βυρτεμβέργης]], όπως αυτό στο Νέκαρελτς (Neckarelz), όπου οι πολύπλοκες στοές σε ένα εγκαταλειμμένο ορυχείο [[Γύψος|γύψου]] μετατράπηκαν σε εργοστάσιο κατασκευής κινητήρων αεροσκαφών της [[DaimlerChrysler|Ντάιμλερ-Μπεντς]], μετακομίζοντας από το [[Βερολίνο]] για την αποφυγή καταστροφών από τους βομβαρδισμούς που υφίστατο η πόλη. Κάτι ανάλογο έγινε και στο Λέονμπεργκ (Leonberg), κοντά στην [[Στουτγκάρδη]], όπου μια εγκαταλειμμένη στοά του υπόγειου σιδηροδρόμου τέθηκε στην διάθεση της εταιρείας κατασκευής αεροσκαφών Μέσερσμιτ (Messerschmidt). Την άνοιξη του 1944 απασχολούνταν εκεί περίπου 1.500 κρατούμενοι του Νατζβάιλερ, ενώ περί τα τέλη του ίδιου έτους ο αριθμός τους είχε φθάσει τους 3.000<ref>[http://www.holocaustresearchproject.org/othercamps/natzweiler.html Ερευνητικό πρόγραμμα για το Ολοκαύτωμα]</ref>.