Γουανίνη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Templar52 (συζήτηση | συνεισφορές)
μ +
Γραμμή 23:
|-
|}
Η '''γουανίνη''', (σύμβολο '''G''') είναι η μία από τις δύο βάσεις [[πουρίνη|πουρίνηςπουρίνες]] (η άλλη είναι η [[αδενίνη]]) που συμμετέχουν στη δομή των [[νουκλεοτίδιο|νουκλεοτιδίων]] των [[νουκλεϊκά οξέα|νουκλεϊκών οξέων]], του [[DNA]] και του [[RNA]]. Τοσο στο DNA όσο και στο RNA η γουανίνη (G) συνδέεται πάντα με την [[πυριμιδίνη]] [[κυτοσίνη]] (C), μέσω του σχηματισμού τριών [[δεσμός υδρογόνου | δεσμών υδρογόνου]]. Το χαρακτηριστικό της δομής της είναι ο διπλός δακτύλιος που δημιουργούν ο [[άνθρακας]] και το [[άζωτο]].
*Η <u>χημική της ονομασία</u> είναι '''2-αμινο-6-οξοπουρίνη''' και ο συντακτικός της τύπος ο εικονιζόμενος δεξιά.
 
Απαντάται ελεύθερη στη φύση ή ενωμένη με διάφορες άλλες ουσίες όπως στο [[γκουανό]] (guano), το φυσικό λίπασμα που προέρχεται από τα περιττώματα των θαλάσσιων πτηνών, ή σε διάφορους οργανισμούς όπως στα λέπια των ψαριών.
Η γουανίνη απομονώθηκε για πρώτη φορά το [[1844]] από κοίτασμα "[[γκουανό]]" (guano), φυσικού λιπάσματος που προέρχεται από περιττώματα θαλάσσιων πτηνών, και από εκεί έλαβε το όνομά της. Στο εργαστήριο είναι δυνατό να συντεθεί με πολλές μεθόδους, αλλά σημαντική για την προέλευση της ζωής είναι η διαπίστωση ότι ίχνη γουανίνης μπορούν να προέλθουν από πολυμερισμό [[κυανιούχο αμμώνιο|κυανιούχου αμμωνίου ]](NH<sub>4</sub>CN) και μάλιστα σε χαμηλές θερμοκρασίες ο [[πολυμερισμός]] είναι ποσοτικά εντονότερος, γεγονός που καταδεικνύει ότι η γουανίνη θα μπορούσε να έχει προέλθει από πολύ απλές ενώσεις στις παγωμένες περιοχές της αρχέγονης Γης.
 
Η γουανίνη απομονώθηκεανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το [[1844]], απόκατ΄ άλλους το [[1846]], στο κοίτασμα "[[γκουανό]]" (guano), φυσικούαπ΄ λιπάσματοςόπου πουκαι προέρχεταιέλαβε απότο περιττώματαόνομά θαλάσσιων πτηνώντης, και απομονώθηκε από εκείτα έλαβενουκλεϊκά οξέα το όνομά της[[1891]]. Στο εργαστήριο είναι δυνατό να συντεθεί με πολλές μεθόδους, αλλάόπως από τριχλωροπουρίνη υπό την επίδραση αλκαλίων [[αμμωνία]]ς. Περισσότερο όμως σημαντική για την προέλευση της ζωής είναι η διαπίστωση ότι ίχνη γουανίνης μπορούν να προέλθουν από πολυμερισμό [[κυανιούχο αμμώνιο|κυανιούχου αμμωνίου ]](NH<sub>4</sub>CN) και μάλιστα σε χαμηλές θερμοκρασίες ο [[πολυμερισμός]] είναι ποσοτικά εντονότερος, γεγονός που καταδεικνύει ότι η γουανίνη θα μπορούσε να έχει προέλθει από πολύ απλές ενώσεις στις παγωμένες περιοχές της αρχέγονης Γης.
 
Στο RNA εκτός από το νουκλεοτίδιο [[γουανιλικό οξύ]] παρατηρούνται και μεθυλιωμένα παράγωγα του [[νουκλεοζίτης|νουκλεοζίτη]] [[γουανοσίνη]] όπως μεθυλο- και διμέθυλο- γουανοσίνη. Κατά την αποικοδόμησής της, η γουανίνη μετατρέπεται σε [[ξανθίνη]], όπου στη συνέχεια δίνει [[ουρικό οξύ]] + [[αμμωνία]].
 
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==