Hieronymus
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 1:
{{unblock|Σύμφωνα με την πολιτική περί φραγών: «[http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%CE%B9%CE%BA%CE%B9%CF%80%CE%B1%CE%AF%CE%B4%CE%B5%CE%B9%CE%B1:%CE%8C%CF%87%CE%B9_%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%89%CF%80%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82_%CE%B5%CF%80%CE%B9%CE%B8%CE%AD%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82 Ως προσωπικές επιθέσεις εννοούνται σχόλια που εμπεριέχουν κατηγορίες έναντι άλλων χρηστών, ρατσιστικές επιθέσεις ή άλλου είδους απειλές.]» Αυτός είναι ένας εξαιρετικά συγκεκριμένος προσδιορισμός και πουθενά αλλού μέσα στο επεξηγηματικό άρθρο δεν αναφέρεται κάτι άλλο. Η απάντησή μου απέναντι στο ψηφοφόρο μέλος δεν αποτελούσε προσωπική επίθεση. Η ουσία των λεγομένων μου εν προκειμένω ήταν 'απλός αντίλογος στην αιτιολογία του χρήστη' και όχι προσωπική επίθεση, άσχετα με το ύφος της. Και ναι, θεωρώ ότι στον χώρο που βρίσκομαι η ουσία των γραφομένων έχει μεγαλύτερη σημασία από τους συναισθηματισμούς του καθενός, γιατί αυτή είναι η μόνη ατραπός προς την ουδετερότητα. Επομένως [[en:Nullum_crimen,_nulla_poena_sine_praevia_lege_poenali|nulum crimem nulla poena sine lege]].<br>
Οποιαδήποτε άλλα σχόλιά μου ήταν προσεκτικά διατυπωμένα ώστε να μην στοχεύουν κανέναν συγκεκριμένο χρήστη. (Υπενθυμίζω ότι η μόνη άλλη φορά που μου δόθηκε φραγή ήταν προ ετών για τον κανόνα των επαναφορών, τον οποίο δεν γνώριζα και επρόκειτο για φραγή ελάχιστων ημερών. Κατά συνέπεια, η παρούσα φραγή, εκτός των άλλων, συνίσταται και σε παραβίαση της κλιμάκωσης φραγών) Μάλιστα, πιστεύω ότι αν σε κάποιον υπήρχε μια προδιάθεση να πάρει το μέρος κάποιας παράταξης, ίσως και να μπορούσε να τα προσαρμόσει σε οποιαδήποτε από τις δύο. Τα γραφόμενα μου ήταν μια κενή μεταβλητή, την θέση της οποίας μπορεί να πάρει ο οποιοσδήποτε χρήστης εκδηλώνει τέτοια χαρακτηριστικά. «[[en:Honi soit qui mal y pense|Honi soit qui mal y pense]]».<br>
Δια ταύτα, αιτώ να αρθεί ή να μειωθεί η φραγή (σε ένα επίπεδο ελάχιστων ημερών), η οποία καταφανώς είναι παντελώς αβάσιμη ή στην καλύτερη περίπτωση (για την ίδια) βασίζεται σε μια ειλικρινή μεν, παροδηγημένη δε, παρερμηνεία της πολιτικής του χώρου. Από την μεριά μου, δεσμεύομαι να είμαι ακόμη πιο προσεκτικός αναφορικά με την φρασεολογία και το ύφος μου (έστω και αν δεν δίνει κανείς σημασία σε ό,τι λέω διαφορετικά).}}
Αρχείο Συζητήσεων: [[Συζήτηση χρήστη:Hieronymus\Αρχείο1|Εν αρχή έως 8 Οκτωβρίου 2007]]
Γραμμή 9 ⟶ 15 :
Αυτός είναι ο λόγος που από το ρήμα ''ire'' σώζονται μόνο υπολειμματικοί τύποι στις ρομανικές γλώσσες, όπως ο γαλλικός μέλλοντας ''(j')irai''. Έτσι εξηγείται επίσης ότι στην Ισπανική έχουμε μεν απαρέμφατο ''ir'', αλλά το υπόλοιπο ρήμα συμπληρώνεται από τύπους όπως ''voy, va, vamos'', οι οποίοι ανάγονται στο λατ. ''vadere''.
Από την ανάγκη για επανενίσχυση της συγκεχυμένης δομής άρχισε στη δημώδη Λατινική να χρησιμοποιείται το ρήμα ''ambulare'' «περπατώ» (και το εικαζόμενο παράγωγο ''*ambitare'' > ισπ. ''andar'' / ιταλ. ''andare'') με την επεκτεταμένη σημασία «πηγαίνω». Στη Γαλλική η συγχώνευση προχώρησε ακόμη περισσότερο, διότι προέκυψε ρήμα ''aller'' (< υστλατ. ''ambulare''), του οποίου ο ενεστώτας έχει τέσσερεις τύπους προερχόμενους από το λατ. ''vadere'' (je vais, tu vas, il va, ils vont) και δύο από το ''ambulare'' (nous
| |||