Νιόβη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Αυτόματη αντικατάσταση κειμένου (-Κατηγορία:Μύθοι της ελληνικής μυθολογίας +) |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 9:
Οι τραγικοί ποιητές της αρχαιότητας χρησιμοποίησαν το μύθο της Νιόβης και ο μεν [[Αισχύλος]] εμφανίζει την ηρωίδα του παραδομένη σε βωμό και άδακρυ πόνου επί του τάφου των τέκνων της, ο δε [[Σοφοκλής]] την παρουσιάζει φυγά από τη Βοιωτία στη Σίπυλο συνεχώς θρηνούσα ικετεύοντας τους θεούς να ευσπλαχνισθούν το πόνο της, μέχρι που ο οικτίρμων Ζεύς την μεταμορφώνει σε βράχο από τον οποίο μέρα και νύκτα στάλαζαν σταγόνες δακρύων. Ο [[Οβίδιος]] στις «Μεταμορφώσεις» του (VI 146 – 312) την παρουσιάζει να εκσφενδονίζεται από ανεμοστρόβιλο ήδη απολιθωμένη από τη Θήβα στη Σίπυλο και να σχηματίζει βράχο σε μορφή θρηνούσας γυναίκας. Πολλές επίσης εμπνεύσεις και έργα οφείλουν στο μύθο αυτό και οι εικαστικές τέχνες.
Κατ΄ άλλη περιορισμένη εκδοχή του μύθου, [[Λυδία|λυδικής]] καταγωγής, η Νιόβη απέκτησε 20 τέκνα τα οποία στο τέλος θανάτωσε ή ιδια, και στη συνέχεια αυτοκτόνησε, όταν ο πατέρας της, [[Ασσάων]], φόνευσε τον σύζυγό της Φίλοιτο προκειμένου να την συζευχθεί.
2. Η '''Νιόβη''' κόρη του Φορωνέα και της κόρης του Ξούθου, της νύμφης [[Λαοδίκη (νύμφη)|Λαοδίκης]], ήταν η πρώτη θνητή που αγάπησε ο Δίας και μητέρα εξ αυτού του [[Άργος (μυθολογία)|Άργου]] και του [[Πελασγός|Πελασγού]].
| |||