Αλιείς μαργαριταριών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Dada (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Dada (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 3:
Έτυχε θερμής υποδοχής από το κοινό και παίχθηκε 18 φορές μέχρι το φθινόπωρο του 1863, ωστόσο επικρίθηκε από τον τύπο της εποχής, ο οποίος αντιμετώπισε το έργο του Μπιζέ με επιφύλαξη. Μετά την επιτυχία της ''Κάρμεν'', η όπερα άρχισε να παίζεται σε πόλεις εκτός της Γαλλίας, ενώ μία εκτέλεσή της στην [[Ιταλική γλώσσα]] παρουσιάστηκε στο Παρίσι το 1889. Περίπου τριάντα χρόνια μετά την πρεμιέρα της, άρχισε να αναγνωρίζεται η σπουδαιότητα του έργου, ενώ σήμερα αποτελεί ένα από τα πιο δημοφιλή έργα ρεπερτορίου.
 
Η υπόθεση εκτυλίσσεται σε μια εξωτική νήσο του [[Ινδικός Ωκεανός|Ινδικού Ωκεανού]] ([[Κεϋλάνη]]), όπου αναπτύσσεται έντονα η [[αλιεία]] [[μαργαριτάρι|μαργαριταριών]]. Το έργο αυτό αν και το έκρινε ο ίδιος ο συνθέτης πολύ αυστηρά εντούτοις αποδείχθηκε να υπερέχει των άλλων έργων γαλλικής όπερας της ίδιας περιόδου, περιέχοντας κάποια στοιχεία από την όπερα Κάρμεν. Αν και ο Μπιζέ συνέθεσε την όπερα σε νεαρή ηλικία, χαρακτηρίζεται ως ώριμο έργο με μελωδικά και ρυθμικά χαρίσματα. Ως σημαντικότερα μέρη της όπερας αναφέρονται συχνά η [[άρια]] για τενόρο ''Je crois entendre encore'' και το μελωδικό ντουέτο τενόρου-βαρύτονου ''Au fond du temple saint''.
 
Στην Ελλάδα η όπερα "Αλιείς μαργαριταριών" ανεβάστηκε επί Χούντας, από την [[Εθνική Λυρική Σκηνή]], στις [[1 Απριλίου]] του [[1974]].
 
==Πηγές==
*Charles Osborne, ''The Opera Lover's Companion'', Yale University Press, 2007
*Hugh Macdonald. "Pêcheurs de perles, Les." ''The New Grove Dictionary of Opera''. Ed. Stanley Sadie.
 
[[Κατηγορία: Όπερες]]