Γκάζι (συνοικία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 6:
Γύρω από το εργοστάσιο φωταερίου άρχισαν σταδιακά να οικοδομούνται στα μέσα του [[20ος αιώνας|20ου αιώνα]] χαμηλές κατοικίες με λίγα δωμάτεια και μεγάλες αυλές που φιλοξενούσαν πολυμελείς οικογένειες των Αθηνών. Επρόκειτο για υποβαθμισμένη περιοχή, ενώ χαρακτηριστικός δρόμος ήταν η οδός Βουταδών. Παρά ταύτα, δεν παρουσίαζε υψηλή εγκληματικότητα. Οι κάτοικοι, ήσυχοι μεροκαματιάρηδες, ασχολούνταν κυρίως με το τύπωμα ονομάτων πάνω σε ξύλινα καφάσια.
Το [[1967]], εξαιτίας των δύσκολων κοινωνικο-οικονομικών συνθηκών που επικρατούσαν στη [[βόρεια Ελλάδα|Βόρειο Ελλάδα]], οικογένειες [[μουσουλμάνος|μουσουλμάνων]] κατέβηκαν στην Αθήνα και εγκαταστάθηκαν στο Γκάζι, αναζητώντας εργασία στο εργοστάσιο παραγωγής αεριοφωτός. Οι σχέσεις με τους παλαιούς κατοίκους ήταν μάλλον τυπικές. Με το πέρασμα των ετών, στην περιοχή σταδικά άνοιξαν πολυάριθμα συνεργεία αυτοκινήτων, βαφεία, φαναρτζίδικα και καταστήματα πώλησης ανταλλακτικών, στριμωγμένα το ένα δίπλα στο άλλο στα στενά
Την απόσταση στις σχέσεις των κατοίκων επιχειρεί η ελληνική πολιτεία να περιορίσει το 1996, όταν σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο των Αθηνών χαρακτηρίζεται το 87ο δημοτικό σχολείο στο Γκάζι "διαπολιτισμικό". Το 70% των μαθητών είναι μουσουλμάνοι ελληνικής υπηκοότητας, το 20% Έλληνες ορθόδοξοι και το 10% παιδιά από την [[Αλβανία]] και τη [[Ρουμανία]].
| |||