Αννίκερις ο Κυρηναίος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Αννίκερις ο Κυρηναίος''' ( En:Anniceris)(περ. 330-270 π.Χ.) υπήρξε φιλόσοφος της [[Κυρηναϊκής Σχολής]] και αρχηγός της μιας από τις τρεις γνωστές ομάδες της ('''Αννικέρειοι''', Θεοδώρειοι, Ηγησιακοί), μαθητής του [[Αντίπατρος ο Κυρηναίος|Αντιπάτρου του Κυρηναίου]] και δάσκαλος του [[Θεόδωρος ο Άθεος|Θεόδωρου του Αθέου]]. Κατά τον [[Σουΐδα]] έζησε την εποχή του [[Μέγας Αλέξανδρος|Μεγάλου Αλεξάνδρου]] ( Βασιλεία 336-323 π.Χ. ).¹Ο Αννίκερις διεύρυνε το κριτήριο της Κυρηναϊκής φιλοσοφίας, αναγνωρίζοντας την ηδονή όχι μόνο ως «ιδιοπαθητική», δηλαδή ατομική, αλλά και ως «συμπαθητική», δηλαδή κοινωνική. Έτσι ο Αννίκερις, αντίθετα από τον [[Επίκουρος|Επίκουρο]] και τον [[Αρίστιππος ο Κυρηναίος|Αρίστιππο]], τον ιδρυτή της Κυρηναϊκής σχολής, παραδεχόταν και ορισμένες υποχρεώσεις του ατόμου απέναντι στην πατρίδα, στους συγγενείς και στους φίλους, ύστερα από τη διαπίστωσή του ότι η ηδονή εξαρτάται και από τις σχέσεις του ατόμου με το περιβάλλον του. Η πραγματική χαρά και η απόλαυση επιτυγχάνονται μέσα στην κοινωνία με τους φίλους, τους οικείους και τους συγγενείς. Η χαρούμενη διάθεση της διδασκαλίας του αναπτύσσεται σε αντίθεση με την πεσιμιστική διάθεση της διδασκαλίας του [[Ηγησίας ο Πεισιθάνατος|Ηγησία]], η οποία είχε οδηγήσει πολλούς στην [[Αλεξάνδρεια]] σε αυτοκτονία.<br />

<br />

[[Κατηγορία:Αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι|Αννικερις]]