|
Ο '''Αννίκερις ο Κυρηναίος''' ( En:Anniceris)΄(περ. 330-270 π.Χ.) υπήρξε [[φιλοσοφία|φιλόσοφος]] της [[Κυρηναϊκής Σχολής|Κυρηναϊκή Σχολή]] και αρχηγός της μιας από τις τρεις γνωστές ομάδες της ('''Αννικέρειοι''', Θεοδώρειοι, Ηγησιακοί), μαθητής του [[Αντίπατρος ο Κυρηναίος|Αντιπάτρου του Κυρηναίου]] και δάσκαλος του [[Θεόδωρος ο Άθεος|Θεόδωρου του ΑθέουΆθεου]]. Κατά το [[Σούδα (λεξικό)|Σούδα]] έζησε την εποχή του [[Μέγας Αλέξανδρος|Μεγάλου Αλεξάνδρου]] ( Βασιλείαβασιλεία 336-323 π.Χ. ) και υπήρξε οπαδός του [[Παραβάτης|Παραβάτη]], καιενώ είχε αδερφό φιλόσοφο με το όνομα [[Νικοτέλης]] και με επιφανή μαθητή τον [[Ποσειδώνιος|Ποσειδώνιο]].<supref>1Σούδα, ''Αννίκερις''</supref>. Η ιστορία που ο '''Αννίκερις''' εξαγοράζει και απελευθερώνει τον [[Πλάτων|Πλάτωνα]] από τον [[Διονύσιος|Διονύσιο]], τύραννο των [[Συρακούσες|Συρακουσών]] για είκοσι μνες,<supref>2Διογένης Λαέρτιος, ''Βιβλίο Γ, Πλάτων, 20</supref> πρέπει να αναφέρεται σε έναν πιο πρώϊμοπρώιμο '''Αννίκερι''', πιθανότατα τον ονομαστό ηνίοχο που μνημονεύει ο [[Αιλιανός]]<sup>3</supref>Αιλιανός, ''Ποικίλη Ιστορία, Βιβλ.<br ΙΙ, 27</ref>.
Αρνούνταν ότι ηδονή ήταν αποκλειστικά και μόνο η απουσία του πόνου επειδή εάν ίσχυε αυτό τότε ο θάνατος θα ήταν ηδονή. ''' Ο Αννίκερις''' διεύρυνε το κριτήριο της Κυρηναϊκής φιλοσοφίας, αναγνωρίζοντας την ηδονή όχι μόνο ως «ιδιοπαθητική», δηλαδή ατομική, αλλά και ως «συμπαθητική», δηλαδή κοινωνική. Έτσι ο '''Αννίκερις''', αντίθετα από τον [[Επίκουρος|Επίκουρο]] και τον [[Αρίστιππος ο Κυρηναίος|Αρίστιππο]], τον ιδρυτή της Κυρηναϊκής σχολής, παραδεχόταν και ορισμένες υποχρεώσεις του ατόμου απέναντι στην πατρίδα, στους συγγενείς και στους φίλους, ύστερα από τη διαπίστωσή του ότι η ηδονή εξαρτάται και από τις σχέσεις του ατόμου με το περιβάλλον του. Η πραγματική χαρά και η απόλαυση επιτυγχάνονται μέσα στην κοινωνία με τους φίλους, τους οικείους και τους συγγενείς. Η χαρούμενη διάθεση της διδασκαλίας του αναπτύσσεται σε αντίθεση με την πεσιμιστική διάθεση της διδασκαλίας του [[Ηγησίας ο Πεισιθάνατος|Ηγησία]], η οποία είχε οδηγήσει πολλούς στην [[Αλεξάνδρεια]] σε αυτοκτονία.<br />
<br />
==Πηγές==
<references/>
1. Σούδα, ''Αννίκερις''<br />
2. Διογένης Λαέρτιος, ''Βιβλίο Γ, Πλάτων, 20''.<br />
3. Αιλιανός, ''Ποικίλη Ιστορία, Βιβλ. ΙΙ, 27''.
[[Κατηγορία:Αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι|Αννικερις]]
|
