Ελληνική Επανάσταση του 1821: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Aspiotis (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Aspiotis (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 75:
Στις πρώτες του εξόδους και περιπολίες τον Απρίλιο, ο ελληνικός στόλος κυρίεψε αρκετά πλοία και μαζεύτηκαν μεγάλες ποσότητες από λάφυρα. Η θέα του ελληνικού στόλου με την επαναστατική σημαία, βοηθούσε να ξεσηκωθούν νησιά ή παραθαλάσσιες περιοχές που δεν είχαν μέχρι τότε ξεσηκωθεί και τα πληρώματα του στόλου δεν δίσταζαν να βγουν οπλισμένα στη στεριά και να συμμετέχουν σε επιχειρήσεις. Σημαντική ήταν η συμβολή του στόλου και στον από θαλάσσης αποκλεισμό και κανονιοβολισμό των φρουρίων που πολιορκούνταν (Ναύπλιο, Μονεμβασία). Στις [[27 Μαΐου]] ο [[Γιακουμάκης Τομπάζης|Τομπάζης]] κυνήγησε οθωμανική μοίρα που μόλις είχε βγει από τα [[Δαρδανέλλια]] και κατάφερε να αποκλειστεί το μεγαλύτερο πλοίο (πλοίο της γραμμής με 76 πυροβόλα) στον κόλπο της [[Ερεσσός|Ερεσσού]], το οποίο ανατινάχτηκε τελικά από τον Παπανικολή με [[πυρπολικά|πυρπολικό]] φτιαγμένο στα Ψαρά, με σημαντικές απώλειες των Οθωμανών.
 
Στις [[7 Μαΐου]] επαναστάτησαν με πρώτο τις [[Μηλιές]], τα ''Εικοσιτέσσερα'' (τα χωριά του [[Πήλιο|Πηλίου]]) της [[Θεσσαλία|Θεσσαλίας]], όπου ο υπεύθυνος για την περιοχή Φιλικός [[Άνθιμος Γαζής]] είχε προετοιμάσει το έδαφος από νωρίς με σημαντική εθνεγερτική δράση και επαφές με τους ντόπιους αρματολούς Μπασδέκηδες (Κυριάκο και Παναγιώτη). Οι ισχυροί προεστοί (κοτζαμπάσηδες) ήταν πολύ αρνητικοί στην ιδέα της επανάστασης, όμως όταν εμφανίζονταιεμφανίστηκαν από το [[Τρίκερι]] τρία πλοία του ελληνικού στόλου, ο λαός δεν μπορούσε πια να συγκρατηθεί. Στις [[9 Μαΐου]] οι επαναστάτες από όλα τα χωριά μαζεύτηκαν έξω από το [[Βόλος|Βόλο]] και πολιόρκησαν τους Οθωμανούς που κλείστηκαν στο φρούριο της πόλης. Στην πολιορκία βοήθησαν και τα ελληνικά πλοία και πληρώματα. Στις [[11 Μαΐου]] οι επαναστάτες μπήκαν στο [[Βελεστίνο]] (οι Οθωμανοί κλείστηκαν στους 4 ισχυρότερους πύργους) και εκεί μαζεύτηκαν την ίδια μέρα αντιπρόσωποι από τα επαναστατημένα χωριά, κηρύχθηκε επίσημα η επανάσταση και συστάθηκε η ''Βουλή της Θετταλομαγνησίας'', με πρόεδρο τον [[Άνθιμος Γαζής|Άνθιμο Γαζή]] και γραμματέα τον [[Φίλιππος Ιωάννου|Φίλιππο Ιωάννου]]. Οι επαναστάτες στη Θεσσαλία ήταν στην συντριπτική τους πλειοψηφία άτακτοι χωρικοί, χωρίς κανενός είδους στρατιωτική εμπειρία, αλλά και χωρίς τα απαραίτητα όπλα και πολεμοφόδια και όταν λίγες μέρες αργότερα εμφανίστηκε πολυπληθής οθωμανική στρατιά από τη [[Λάρισα]] υπό τη διοίκηση του Μαχμούτ πασά Δράμαλη (από τη [[Δράμα]]), διαλύθηκαν αμέσως προς τα χωριά τους. Ο Δράμαλης έκαψε την Κάπουρνα και τα Κανάλια, ανέβηκε μέχρι τη [[Μακρυνίτσα]] και ζήτησε από όλα τα χωριά να πληρώσουν μεγάλα πρόστιμα. Οι περισσότεροι επαναστάτες φοβισμένοι υπέκυψαν και οι κοτζαμπάσηδες προσκύνησαν φέρνοντας στον Δράμαλη πλούσια δώρα. Αυτός προωθήθηκε προς το Λαύκο επιδιώκοντας να μπεί στις Μηλιές, που ήταν το στρατηγείο της επανάστασης, όμως στις [[25 Μαΐου]] συνάντησε αντίσταση στα Λεχώνια και δεν προχώρησε. Στις Μηλιές η κατάσταση ήταν αντιφατική, με τους κοτζαμπάσηδες να θέλουν να προσκυνήσουν και τους επαναστάτες με τον Γαζή να θέλουν να αντισταθούν. Τελικά ο Γαζής αναγκάστηκε να φύγει στη Σκιάθο και οι Μηλιές προσκύνησαν στα μέσα Ιουνίου τον Δράμαλη που έφτασε μέχρι τη Μηλίνα και δεν προχώρησε άλλο. Όσοι επαναστάτες απέμειναν προωθήθηκαν προς το Τρίκερι και πολλά γυναικόπαιδα πέρασαν σε [[Σκιάθος|Σκιάθο]] και [[Σκόπελος|Σκόπελο]]. Όταν αποχώρησε ο Δράμαλης η επανάσταση έμεινε ζωντανή στο Λαύκο, την Αργαλαστή, το Προμμύρι και το Τρίκερι.
 
Η επανάσταση σταδιακά επεκτάθηκε σε ολόκληρο το [[Αιγαίο]] την [[Κρήτη]] και την [[Κύπρος|Κύπρο]].
Γραμμή 88:
* Ντέιβιντ Μπριούερ, ''Η φλόγα της ελευθερίας Ο αγώνας των Ελλήνων για την ανεξαρτησία 1821-1833'', μετάφραση Τιτίνας Σπερελάκη, επιμέλεια Ελένης Κεκροπούλου, εκδόσεις Ενάλιος, Αθήνα 2004, ISBN 960-536-165-5
* Ντάγκλας Ντέκιν, ''Ο αγώνας των Ελλήνων για την ανεξαρτησία 1821-1833'', μετάφραση Ρένας Σταυρίδη-Πατρικίου, εκδόσεις Μ.Ι.Ε.Τ., 3η έκδοση, Αθήνα 1999, ISBN 960-250-172-3
* Γιάνης Κορδάτος, ''Η επανάσταση της Θεσσαλομαγνησίας το 1821'', σημείωμα Θ. Χ. Παπαδόπουλου, εκδόσεις Επικαιρότητα, Αθήνα 1983
* Σάμουελ Γκρίντλεϋ Χάου, ''Ιστορική σκιαγραφία της ελληνικής επανάστασης'', μετάφραση Ι. Χατζηεμανουήλ, επιμέλεια-πρόλογος-σχόλια Νίκος Κολόμβας, εκδόσεις Εκάτη, Αθήνα 1997, ISBN 960-7437-43-8
* Νίκος Γ. Σβορώνος, ''Επισκόπηση της νεοελληνικής ιστορίας'', μετάφραση Αικατερίνη Ασδραχά, εκδόσεις Θεμέλιο, Αθήνα 1999, ISBN 960-7293-21-5