Συνθήκη του Μούδρου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Templar52 (συζήτηση | συνεισφορές)
μ +σημ., κατ.
Γραμμή 1:
Με την ονομασία '''Ανακωχή του Μούδρου''' ή '''Συνθήκη του Μούδρου''' ή '''Συνθήκη ανακωχής του Μούδρου''' χαρακτηρίζεται η γνωστή συμφωνία [[ανακωχή|ανακωχής]] που συνάφθηκε στον όρμο [[Μούδρος|Μούδρου]], της [[Λήμνος|Λήμνου]], στις 17/[[30 Οκτωβρίου]] [[1918]] και υπογράφτηκε την επομένη [[31 Οκτωβρίου]] μεταξύ των Δυτικών Συμμαχικών Δυνάμεων, της [[Αντάντ]], (Entente), αφενός, και της [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανικής Αυτοκρατορίας]] αφετέρου, με τη λήξη του [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου]].
 
Με την συνθήκη αυτή συμφωνήθηκε η κατάπαυση των εχθροπραξιών μεταξύ των Συμμαχικών Δυνάμεων, (μετά των οποίων και η Ελλάδα), και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας η οποία και αναλάμβανε περιληπτικά:
:1. Την υποχρέωση του ανοίγματος των [[Δαρδανέλλια|Στενών των ΔαραδανελλίωνΔαρδανελλίων]] καθώς και του [[Βόσπορος|Βοσπόρου]] προς την [[Μαύρη Θάλασσα]],
:2. Της απόδοσης των συμμάχων αιχμαλώτων,
:3. Της παράδοσης του τουρκικού στρατού (του οπλισμού) και των πολεμικών πλοίων (γραμμής), στους Συμμάχους,
:4. Της παροχής δυνατότητας άσκησης εποπτείας εκ μέρους των Συμμάχων επί του σιδηροδρομικού δικτύου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας,
:5. Της διακοπής οποιασδήποτε σχέσης, (οικονομικής, εμπορικής κ.λπ.) με τις κεντρικές Δυνάμεις και
:6. Της παροχής δυνατότητας των Συμμάχων της κατάληψης, για λόγους ασφάλειας, οποιωνδήποτε στρατηγικών σημείων<ref>Επί της τελευταίας αυτής διάταξης - παροχής δυνατότητας των Συμμάχων - και βάσει της από [[6 Μαΐου]] [[1919]] εξουσιοδότησης του Ανωτάτου Συμβουλίου, μερικούς μήνες μετά, αποβιβάστηκε στη Σμύρνη Ελληνικός στρατός, ποτέ όμως με τον χαρακτήρα του κυρίαρχου στρατού επί των εκεί εδαφών.</ref>, έκριναν εκείνες, επί του εδάφους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας χωρίς προηγούμενη συνεννόηση με την Οθωμανική κυβέρνηση<ref>Σϋμφωνα με τους όρους της ανακωχής ακολούθησε η άμεση κατάληψη των Στενών του Ελλησπόντου από Αγγλικές και Γαλλικές δυνάμεις καθώς επίσης και η άφιξη αγγλογαλλικών στρατιωτικών τμημάτων στη [[Κωνσταντινούπολη]] ([[4 Νοεμβρίου]] [[1918]])</ref>.
 
Η συνθήκη αυτή υπογράφτηκε επί του αγγλικού πολεμικού «Αγαμέμνων» μεταξύ του Άγγλου Ναυάρχου Κάλθορπ, πληρεξούσιου των Συμμάχων και αντιπροσώπων του Σουλτάνου.
Γραμμή 17:
:3. Η Αγγλία γίνεται η διάδοχος δύναμη της Γερμανίας στο χώρο.
:4. Εκδήλωση χάους (πολιτικού, διπλωματικού και στρατιωτικού) στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, που ουσιαστικά περιήλθε στη διάθεση των νικητών.
:5. Ο ελληνικός πληθυσμός, για πρώτη φορά, μετά από τα σκληρά καταπιεστικά μέτρα που δοκίμασε στη διάρκεια του πολέμου κυριολεκτικά ξεσπαθώνει σε κύματα ενθουσιωδών εκδηλώσεων<ref>Στη ναυτική δύναμη της Αντάντ που διέπλευσε τα Δαρδανέλια και κατέπελευσε στη Κωνσταντινούπολη συμμετείχαν και τα ελληνικά πολεμικά πλοία: το [[Γεώργιος Αβέρωφ (θωρηκτό)|Θωρηκτό ΑΒΕΡΩΦ]], καθώς και τα αντιτορπιλικά τα λεγόμενα θηρία [[Πάνθηρ Ι (Αντιτορπιλικό)|ΠΑΝΘΗΡ]] [[Αετός Ι (Αντιτορπιλικό)|ΑΕΤΟΣ]] και [[Ιέραξ (Αντιτορπιλικό)|ΙΕΡΑΞ]] που κατέπλευσαν στο Βόσπορο και αγκυροβόλησαν προ του Σουλτανικού ανακτόρου Ντολμά Μπαχτσέ, ([[14 Νοεμβρίου]] [[1918]]), προκαλώντας τον ενθουσιασμό των Ελλήνων της Πόλης</ref>.
 
==Σημειώσεις==
<references />
 
 
==Δείτε επίσης==
Γραμμή 28 ⟶ 29 :
[[Κατηγορία:Ιστορία]]
[[Κατηγορία:Νεότερη ελληνική ιστορία]]
[[Κατηγορία:Μικρασιατική Εκστρατεία]]
[[Κατηγορία:Οθωμανική αυτοκρατορία]]
[[Κατηγορία:Διεθνείς συνθήκες|Μούδρου]]