Τείχη της Κωνσταντινούπολης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
N!kod!mos (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
εικόνες-κόμμονς
Γραμμή 1:
[[Image:Car bed kap deu2.jpg|thumb|right|Η Πύλη του Βελιγραδίου όπως είναι αναστηλωμένη σήμερα.]]
Ως '''Θεοδοσιανά τείχη''' ή Θεοδοσιανά τείχη της Κωνσταντινούπολης ή '''θεοφύλαχτα τείχη. Έτσι''' είναι γνωστά τα τείχη με τα οποία ο [[Θεοδόσιος Β']] περιτείχισε την πρωτεύουσα της [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]]. Η απόφαση πάρθηκε το [[413]] όταν και ξεκίνησαν οι εργασίες, επί επάρχου Πραιτώριου Ανθέμιου, ενώ τελείωσαν το [[447]].
 
==Μορφολογία==
Γραμμή 10 ⟶ 11 :
 
===Τα χερσαία τείχη===
[[Image:Map of Constantinople (1422) by Florentine cartographer Cristoforo Buondelmonte.jpg|thumb|left|Χάρτης της Κωνσταντινούπολης του 1422.]]
 
Τα χερσαία τείχη είχαν μήκος 5.570 μέτρων και είχαν χτιστεί με σύνθετο τρόπο ως μια διπλή οχυρωματική γραμμή. Δηλαδή οι εισβολείς συναντούσαν πρώτα μια αμυντική τάφρο και ύστερα το ''έξω τείχος'', γνωστό και ως ''μικρόν τείχος'', ενώ εάν περνάγανε το πρώτο συναντούσανε το μεγαλύτερο ''έσω τείχος'', γνωστό και ως ''μέγα τείχος'' ή ''κυρίως τείχος''. Η τάφρος είχε βάθος 10 μέτρα και πλάτος 21 μέτρα και απείχε από το ''έξω τείχος'' 15 με 17 μέτρα. Το ''έξω τείχος'' είχε πάχος 2,5 μέτρα και ύψος 7 μέτρα χωρίς επάλξεις και 8 με 8,5 μέτρα με τις επάλξεις. Κάθε 50 μέτρα υψωνόντουσαν τετράγωνοι πύργοι ύψους περίπου 10 μέτρων ο καθένας και ήταν συνολικά 96 πύργοι. Ανάμεσα στο ''έξω τείχος'' και το ''έσω τείχος'' υπήρχε ένας περίβολος πλάτους 15 με 20 μέτρων. Το ''έσω τείχος'' είχε πάχος 5 μέτρα και ύψος 10 μέτρα χωρίς τις επάλξεις ενώ με τις επάλξεις έφτανε τα 13 μέτρα. Ανά 60 με 70 μέτρα ορθωνόντουσαν τετράγωνοι ή οκτάγωνοι πύργοι που έφταναν τα 19 μέτρα, συνολικά είχε 96 πύργους όπως το ''έξω τείχος'', ενώ ανάμεσα σε δυο πύργους του ''έσω τείχους'' παρεμβάλλονταν ένας του ''έξω τείχους''. Κατά μήκος του χερσαίου τείχους υπήρχαν 10 πύλες, εναλλάξ μια πολιτική και μια στρατιωτική, ενώ υπήρχε και μια επίσημη για την είσοδο του αυτοκράτορα. Αυτή η πύλη ήταν η λεγόμενη ''Χρυσή Πύλη'', η πιο περίλαμπρη από όλες. Οι πολιτικές πύλες είχαν το όνομα της πόλης στην οποία οδηγούσαν, ήταν οι πύλες του Αγίου Ρωμανού, του Ρηγίου, της Σηλυβρίας, της Ανδριανούπολης και της Χαρσίας, ενώ μένανε ανοικτές όλο το πρωί μέχρι το μεσημέρι. Οι στρατιωτικές πύλες είχαν για ονόματα αριθμούς, ήταν η Πύλη του Πρώτου ή αλλιώς Πύλη του Χριστού, η Πύλη του Δευτέρου, η Πύλη του Τρίτου, η Πύλη του Τέταρτου και η Πύλη του Πέμπτου. Επίσης υπήρχαν κάποιες μικρότερες πύλες γνωστές ως ''πυλίδες'' που χρησίμευαν στους στρατιώτες, για να ανεβοκατεβαίνουν στα τείχη, στους αγγελιαφόρους ή τους μυστικούς καλεσμένους ή επισκέπτες του αυτοκράτορα και στους μοναχούς που τις χρησιμοποιούσανε για να πηγαινοέρχονται στα μοναστήρια. Μια από αυτές τις ''πυλίδες'' ήταν και η γνωστή, για το τραγικό της ρόλο στην [[Άλωση της Κωνσταντινούπολης|άλωση της Πόλης το 1453]], ''Κερκόπορτα'' ή όπως λεγόταν αλλιώς ''Ξυλόκερως πόρτα''.
 
===Τα παράκτια τείχη===
 
Τα τείχη στην θάλασσα ήταν μικρότερα αλλά ήταν χτισμένα ακριβώς δίπλα στη θάλασσα ώστε να μην μπορεί να αποβιβαστεί ο εχθρός εάν δοκίμαζε επίθεση από τη θάλασσα. Τα τείχη ήταν μονής σειράς σε όλο τους το μήκος ενώ το μόνο σημείο που ήταν διπλής σειράς ήταν στην συνοικία του Πετρίου. Τα τείχη είχαν πάχος 3 με 4 μέτρα ενώ το ύψος τους είχαν 10 μέτρα στον Κεράτιο κόλπο και 13 με 15 μέτρα στη [[Θάλασσα του Μαρμαρά]]. Και στα παράκτια τείχη υπήρχαν πύργοι, ύψους περίπου 13 με 15 μέτρων, αλλά ορθωνόντουσαν σε ακαθόριστα διαστήματα πάνω στα τείχη. Οι πύλες του παράκτιου τείχους ήταν μικρότερες του χερσαίου τείχους και λειτουργούσανε κυρίως ως εμπορικές για τους εμπόρους και για εφοδιασμό για τα στρατεύματα μέσω της θαλάσσιας οδού. Για την ασφάλεια του Κεράτιου κόλπου οι [[Βυζαντινή αυτοκρατορία|Βυζαντινοί]] τον κλείνανε, το στόμιο του κόλπου, με μια βαρία σιδερένια αλυσίδα που την εκτείνανε μέχρι τη συνοικία του [[Γαλατάς|Γαλατά]].
{{commonscat|Walls of Constantinople}}
 
==Πηγές==