Αναεροβική αναπνοή: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η λεγόμενη στη [[Βιολογία]] '''αναερόβια''' ή '''αναεροβική αναπνοή''', (anaerobic respiration) αποτελεί ένα τύπο [[κυτταρική αναπνοή|κυτταρικής αναπνοής]], που πραγματοποιείται στους [[αναερόβιος|αναερόβιους]] [[οργανισμός (βιολογία)|οργανισμούς]], κατά την οποία η [[ενέργεια]] απελευθερώνεται από τη [[γλυκόζη]] ή άλλες [[τροφή|τροφές]], <u>άνευ παρουσίας [[οξυγόνο]]υ</u>.

* <u>1ο στάδιο</u>: [[Γλυκόλυση]], όπου η γλυκόζη μετατρέπεται σε 2 μόρια [[πυροσταφυλικό οξύ|πυροσταφυλικού οξέος]] στο γενικό [[κυτταρόπλασμα]] του κυττάρου. Οι αντιδράσεις αυτές είναι ίδιες της αεροβικής αναπνοής, πλην όμως στην αναερόβια η απουσία οξυγόνου εμποδίζει την [[οξείδωση]] των δύο μορίων περιορισμένηςπεριορισμένου [[NAD]] (Nicotinamide adenine dinucleotide, αδενινονικοτιναμιδοδινουκλεοτίδιο) που δημιουργείται μέσω του [[σύστημα μεταφοράς ηλεκτρονίων|συστήματος μεταφοράς ηλεκτρονίων]] ([[ETS]]) στα [[μιτοχόνδρια]]. Αντ΄ αυτού παράγεται [[ATP]], ([[τριφωσφορική αδενοσίνη]]), από την [[ADP]], ([[διφωσφορική αδενοσίνη]]), με [[φωσφορυλίωση επιπέδου υποστρώματος]]. Έτσι το καθαρό παράγωγο ATP, κατά την εν λόγω αναπνοή, το αποτελούν μόνο 2 μόρια, (4, μείον 2 που χρησιμοποιήθηκαν στην αρχική [[φωσφορυλίωση]]).

Επισημαίνεται ο σπουδαίος ρόλος τηςτου NADH και στους δύο τύπους ζυμώσεων του 2ου σταδίου. Επειδή η ποσότητα NAD που βρίσκεται στο κύτταρο είναι περιορισμένη η γλυκόλυση θα σταματούσε γρήγορα αν η αναεροβική αναπνοή σταματούσε στο πυροσταφυλικό οξύ. Συνεχίζοντας όμως προς την αιθανόλη ή το γαλακτικό οξύ, απελευθερώνεται NAD κατά τη ζύμωση για να επέλθει στη γλυκόλυση με συνέπεια να καταστεί δυνατή η συνέχεια του καταβολισμού της γλυκόζης. Η δε απόδοση σε [[ATP]] κατά την αναεροβική αναπνοή είναι μικρή και τούτο διότι αφενός μεν δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί το [[ETS]] χωρίς οξυγόνο και αφετέρου τα τελικά προϊόντα εξακολουθούν να περιέχουν αρκετά μεγάλα ποσά ενέργειας.<br>