Διαστημικό Κέντρο Ζιουκουάν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Sativum (συζήτηση | συνεισφορές)
Sativum (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 12:
Το ΔΚΖ χρησιμοποιείται συνήθως για την εκτόξευση οχημάτων σε χαμηλές και μεσαίες τροχιές με μεγάλη τροχιακή κλίση, καθώς επίσης και για τη δοκιμή πυραύλων, μικρού και μεγάλου βεληνεκούς. Οι εγκαταστάσεις του είναι πολύ προχωρημένης τεχνολογίας και παρέχουν υποστήριξη σε κάθε φάση μιας αποστολής εκτόξευσης [[Δορυφόρος|δορυφόρων]]. Επίσης περιλαμβάνει τεχνικό κέντρο, πεδίο εκτόξευσης, κέντρο ελέγχου εκτοξεύσεων, αρχηγείο καθώς και κέντρο ελέγχου αποστολών καθώ και άλλου τύπου υποστήριξης λογιστικά συστήματα.
 
Το κέντρο καλύπτει μια έκταση 2.800 τετραγωνικών χιλιωμέτρων και μπορεί να φιλοξενήσει μέχρι και 20.000 ανθρώπους. Οι εγκαταστάσεις και ο μηχανισμός υποστήριξης εκτοξεύσεων υπήρχαν και στα διαστημικά κέντρα της Σοβιετικής ένωσης, μέχρι και τη δεκαετία του [[1960]], και από εκεί μπορεί να αντλήθηκε τεχνική υποστήριξη για το Ζιουκουάν.
 
Το ΔΚΖ χρησιμοποιήθηκε για πολλές σημαντικές αποστολές της Κίνας στο διάστημα,όπως του πρώτου κινεζικού δορυφόρου Ντονγκ Φανγκ Χονγκ 1 το 1970, της πρώτης κινεζικής επανδρωμένης αποστολής στο διάστημα Σένζου 5 στις 15 Οκτωβρίου του 2003, της δεύτερης επανδρωμένης κινεζικής αποστολής στο διάστημα τον Οκτώριο του 2005, καθώς και της τρίτης τον Οκτώβριο του 2008. Χρησιμοποιήθηκε επίσης για την πρώτη κινεζική αποστολή στη Σελήνη το Τσανγκ-ε τον Νοέμβριο του 2007.