Αναγεννησιακή μουσική: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 20:
 
==Ιταλική Αναγέννηση==
[[Image:Giovanni Pierluigi da Palestrina.jpg|thumb|right|200px|Ο Τζιοβάνι ΠιερλουίτζιΠιερλουΐτζι ντα Παλεστρίνα]]
 
{{Ήχος
Στην Ιταλία διαμορφώθηκαν όλες οι νέες κατακτήσεις σύμφωνα με την ιδιοσυγκρασία της χώρας, η οποία ανέδειξε μορφές έκφρασης όπως τη [[Φροττόλα]], τη [[Βιλλανέλλα]], τη [[Καντσονέττα]] και αργότερα το [[Μαδριγάλι]]. Εδώ, η κοσμική μουσική χρησιμοποιούσε πιο απλή πολυφωνία και ρυθμούς, με πιο κατανοητές στο ευρύ κοινό μελωδίες. Τα Μαδριγάλια του [[Φραντσέσκο Λαντίνι]] δύο αιώνες πριν είχαν ξεχαστεί, αλλά το ύφος τους παρέμεινε στα πολυφωνικά τραγούδια για μικρά φωνητικά σύνολα, ύφος βασισμένο σε υπερβολικά ρομαντική ποίηση με ερωτικό περιεχόμενο. Τα Μαδριγάλια ήταν πολύ ευχάριστα στους τραγουδιστές και τα εκτιμούσαν πολύ οι αριστοκράτες της εποχής.
Το Αγγλικό Μαδριγάλι, άλλο ένα παρακλάδι του Ιταλικού πρωτότυπου, εφάρμοζε το δικό του στιλ: ήταν πιο απλό στη σύνθεση και δημιουργούσε ελαφριά διάθεση στο κοινό.
Γραμμή 27:
Η Γερμανική μουσική της εποχής δημιουργήθηκε πιο αργά από τις άλλες χώρες, όμως το γενικό μουσικό ρεύμα της Ιταλίας και της Γαλλίας επηρέασε και τους γερμανούς συνθέτες όπως και όλη την Ευρώπη.
 
Στην περίοδο αυτή, ο [[Τζιοβάνι ΠιερλουίτζιΠιερλουΐτζι ντα Παλεστρίνα]] (1525-1594) αναδείχθηκε ως ο σωτήρας της πολυφωνικής μουσικής, αφού ήταν αυτός που άλλαξε την γνώμη της συνόδου του TrentoΤρέντο (1545-1563) που ήθελε την δια παντός την απομάκρυνση της θρησκευτικής μουσικής από την πολυφωνία, επειδή με την πολυπλοκότητα των φωνών δεν ξεχώριζε το λατινικό κείμενο. Αυτό το κατάφερε με την περίφημη ''"Λειτουργία του Πάπα Μαρκέλλου"'', η ομορφιά της οποίας έπεισε τους συνέδρους να ψηφίσουν υπέρ της πολυφωνίας.
 
* [http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/c/c6/UnusExDiscipulisMeis.ogg ''Unus Ex Discipulis Meis''], του [[Τομάς Λουίς ντα Βικτόρια]]