Ιουνιανά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μ επιμέλεια
Γραμμή 1:
Με τον όρο '''Ιουνιανά''' περιγράφουμε τις βίαιες συγκρούσεις τουπου ξέσπασαν το [[1863]] στην [[Ελλάδα]] μεταξύ ορεινών«Ορεινών» και πεδινών«Πεδινών» και που κατέληξαν στον τραγικό απολογισμό των 200 περίπου νεκρών.
 
Οι δύο παρατάξεις, των πεδινών«Ορεινών» και των ορεινών«Πεδινών», δημιουργήθηκαν μετά την εκδίωξη του [[Όθων|Όθωνα]]. Οι πεδινοίΠεδινοί αποτελείτοαποτελούντο αποαπό οπαδούς του Αγγλικού κόμματος με επικεφαλήεπικεφαλής τον [[Δημήτριος Βούλγαρης|Δημήτριο Βούλγαρη]], ενώ οι Ορεινοί αποαπό οπαδούς του Γαλλικού και του Ρωσικού με επικεφαλήεπικεφαλής τον [[Κωνσταντίνος Κανάρης|Κωνσταντίνο Κανάρη]]. Και οι δύο παρατάξεις προσπάθησαν να ασκήσουν απόλυτη εξουσία, με αποτέλεσμα σύντομα να συγκρουστούν. Οι αναταραχές αρχικά αποφεύχθησαν χάρις τον διορισμό του δικαστικού [[Ζηνόβιος Βάλβης|Ζηνοβίου Βάλβη]] στην πρωθυπουργία.
 
Στις [[29 Απριλίου]] σχηματίστηκε κυβέρνηση υπουπό τον [[Μπενιζέλος Ρούφος|Μπενιζέλο Ρούφο]], οπαδό των Ορεινών. Τον Ιούνιο ο Μπενιζέλος Ρούφος αντικατέστηκε δύο επιφανή στελέχοιστελέχη των πεδινών, τον υπουργό στρατιωτικών Μπότσαρη και τον υπουργό ναυτικών Μπουντούρη, με τους πεδινούς Κορωναίο και [[Μιλτιάδης Κανάρης|Μιλτιάδη Κανάρη]] αντίστοιχα. Η πράξη αυτή εξόργισε την ηγεσία των πεδινών και στις 16 Ιουνίου με τη συνεργασία του λήσταρχου Κυριάκου και του 6ου τάγματος πεζικού επιτέθηκαν σε ομάδα χωροφυλακής, η οποία κυνηγούσε τον Κυριάκο, και τελούσε υπουπό την αρχηγία του υπουργού στρατιωτικών και αρχηγού της εθνοφρουράς Κορωναίου. Ο Κορωναίος κατάφερε και συνέλαβε τον αρχηγό του 6ου τάγματος Λεοτσάκο, αλλά γρήγορα αναγκάστηκε να τον ανταλλάξει με τους υπουργούς [[Αλέξανδρος Κουμουνδούρος|Αλέξανδρο Κουμουνδούρο]] και [[Δημήτριος Καλλιφρονάς|Δημήτριο Καλλιφρονά]], οι οποίοι είχαν συλληφθεί αποαπό τους πεδινούς. Την επιούσαεπομένη των γεγονότων, δηλαδή στις [[19 Ιουνίου]], η κυβέρνηση Μπενιζέλου Ρούφου υπέβαλλε την παραίτησή της.
 
Εν τω μεταξύ ο αντισυνταγματάρχης [[Δημήτριος Παπαδιαμαντόπουλος]], διοικητής του πυροβολικού, στασίασε και προσχώρησε στις δυνάμεις των πεδινών, ενώ παράλληλα οι βόρειοι κατέλαβαν καίρια σημεία στην πόλη όπως τα ανάκτορα, τους στρατώνες κ.αά. Η απόπειρα του Παπαδιαμαντόπουλου να καταλάβει τα ανάκτορα στέφθηκε υποαπό αποτυχία, αλλά είχε σαν αποτέλεσμα εκτός αποαπό τον θάνατο 80 ατόμων, την δολοφονία του [[Αριστείδης Κανάρης|Αριστείδη Κανάρη]], γιου του Κωνσταντίνου Κανάρη. Την ίδια μέρα, ο [[Διομήδης Κυριακός]], νέος πρωθυπουργός, προσπάθησε να συνάψει ανακωχή μεταξύ των δύο αντιμαχόμενων πλευρών χωρίς όμως αποτέλεσμα. Την επόμενη μέρα συγκρούσεις ξέσπασαν και στην εθνικήΕθνική τράπεζαΤράπεζα, η οποία ήταν υπουπό την κατοχή των πεδινών, στην [[Πλάκα]] και γενικά σε όλη την πόλη. ΚαταΚατά τη διάρκεια των συγκρούσεων σημειώθηκαν κλοπές καθώς και αναίτιες δολοφονίες.
 
Τελικά οι συγκρούσεις σταμάτησαν με την παρέμβαση των πρεσβευτών των τριών μεγάλων δυνάμεων, οι οποίοι με τελεσίγραφό τους απαίτησαν 48ωρη εκεχειρία. Λίγο αργότερα ο Μίχος και ο Παπαδιαμαντόπουλος αποαπό τους Πεδινους και ο Κορωναίος και ο Βαλτινός αποαπό τους Ορεινούς υπέγραψαν συμφωνία τερματισμού των εχθροπραξιών. Την ίδια μέρα η εθνοσυνέλευση αποφάσισε την απομάκρυνση του στρατού στη [[Λακωνία]], την κατάργηση της χωροφυλακής, της ενοφυλακής και της αστυνομίας και τον διορισμό νέας κυβέρνησης υπουπό τον [[Μπενιζέλος Ρούφος|Μπενιζέλο Ρούφο]], η οποία έμεινε στην ιστορία ως [[Κυβέρνηση του Οροπεδίου|κυβέρνηση του Οροπεδίου]].
 
[[Κατηγορία:Νεότερη ελληνική ιστορία|Ιουνιανά]]