Μιχάλης Σουγιούλ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Ο '''ΜιχαήλΜιχάλης Σουγιούλ''' (καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του '''Μιχαήλ Σουγιουλτζόγλου''') υπήρξε Έλληνας μουσικοσυνθέτης της ελαφράς μουσικής. Γεννήθηκε το [[19001906]] στο [[Αϊδίνιο]] της Μικράς Ασίας και πέθανε στην Αθήνα το [[1958]]. Ήταν συγγενής της Έλλης Σουγιουλτζόγλου-Σεραϊδάρη, της γνωστής προπολεμικής φωτογράφου "[[Nelly's]]". Χρησιμοποιούσε το καλλιτεχνικό επώνυμο "'''Σουγιούλ'''" από το [[1931]], οπότε και περιόδευσε στην Ευρώπη ως μέλος Αργεντίνικης ορχήστρας.
 
Υπήρξε πολυγραφότατος στο είδος της ελληνικής ελαφράς μουσικής κατά τον Μεσοπόλεμο και την πρωτη μεταπολεμική δεκαετία, αφήνοντας περισσότερα από 700 τραγούδια σε όλα τα στυλ, ταγκό, ρομάντζες, βαλς, καντάδες, δημοτικά, πατριωτικά και λαϊκά, με μεγάλη εμπορική επιτυχία. Είχε γράψει μουσική για 50 θεατρικές επιθεωρήσεις και 10 κινηματογραφικές ταινίες, ενώ εργαζόταν ανελλιπώς ως μαέστρος στα μεγάλα νυχτερινά κέντρα της εποχής. Διετέλεσε μέλος της Εταιρείας Θεατρικών Συγγραφέων και Μουσουργών, διευθυντής Ακρόασης της Ελληνικής Ραδιοφωνίας και των εταιρειών δίσκων Cοlumbia και Parlophone.
Υπήρξε πολυγραφότατος στο είδος της ελληνικής ελαφράς μουσικής, αφήνοντας ένα έργο περισσότερο από 200 τραγούδια, τα περισσότερα των οποίων τον κατέστησαν δημοφιλέστατο.
 
Ανάμεσα στα γνωστότερα τραγούδια του, που παραμένουν δημοφιλή για περισσότερο από μισόν αιώνα αφότου γράφτηκαν, συμπεριλαμβάνονται τα: ''«Ασ’ τα τα μαλλάκια σου», «Ας ερχόσουν για λίγο», «Ο μήνας έχει εννιά», «Παιδιά, της Ελλάδος παιδιά», «Μας χωρίζει ο πόλεμος», «Το τσαρούχι», «Αρχισαν τα όργανα», «Απόψε το κορίτσι θέλει θάλασσα»'' (γνωστότερο και ως ο ''"Μανόλης ο Τραμπαρίφας"''), ''«Το τραμ το τελευταίο», «Μια ζωή την έχουμε», «Αδύνατον να κοιμηθώ», "Άλα, άνοιξε κι άλλη μπουκάλα", "Άσε τον παλιόκοσμο να λέει"'', και άλλα. Στο πασίγνωστο ''«Παιδιά, της Ελλάδος παιδιά»'' χρησιμοποίησε τη μελωδία του δικού του τραγουδιού ''"Ζεχρά"'' (αρχικά γραμμένου το [[1939]] σε στίχους Αιμίλιου Σαββίδη) με νέους στίχους του [[Μίμης Τραϊφόρος|Μίμη Τραϊφόρου]] γραμμένους για τη [[Σοφία Βέμπο]].
Οι περισσότερες θεατρικές επιθεωρήσεις αλλά και πολλές κινηματογραφικές ταινίες ελληνικής παραγωγής βασίσθηκαν στη δική του μουσική και καλλιτεχνική συνεργασία.
 
Σε συνεργασία με τους [[Αλέκος Σακελλάριος|Αλέκο Σακελλάριο]] και [[Χρήστος Γιαννακόπουλος|Χρήστο Γιαννακόπουλο]], ως στιχουργούς, δημιούργησε μεταπολεμικά τη σχολή του "[[Αρχοντορεμπέτικο|αρχοντορεμπέτικου]]", μία σχολή που συνδύαζε λαϊκότροπους -συνήθως χιουμοριστικούς- στίχους και μουσική, με δυτικότροπες επιρροές. Συνεργάστηκε με όλους τους μεγάλους ερμηνευτές της εποχής: [[Σοφία Βέμπο]], με την οποία περιόδευε στο Αλβανικό μέτωπο το 1940-41, [[Δανάη_Στρατηγοπούλου|Δανάη]], [[Καίτη Μπελίντα]], [[Τώνης Μαρούδας|Τώνη Μαρούδα]], [[Κάκια Μένδρη]], [[Στέλλα Γκρέκα]], [[Μάγια Μελάγια]], [[Νίκος Γούναρης|Νίκο Γούναρη]], τις αδελφές [[Άννα_Καλουτά|Άννα]] και [[Μαρία Καλουτά]] και άλλους.
 
[http://www.mmb.org.gr/page/default.asp?id=3880 Μιχάλης Σουγιούλ: λήμμα στην Μεγάλη Μουσική βιβλιοθήκη της Ελλάδος]
 
[[Κατηγορία: Έλληνες συνθέτες|Σουγιούλ]]
[[Κατηγορία:Γεννήσεις το 19001906|Σ]]
[[Κατηγορία:Θάνατοι το 1958|Σ]]