Ευρωπαϊκός χάρτης των περιφερειακών ή μειονοτικών γλωσσών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ισχύει μόνο για τις γλώσσες που χρησιμοποιούνται παραδοσιακά από τους πολίτες των κρατών - μελών (έτσι αποκλείοντας έτσι τις γλώσσες που χρησιμοποιούνται από τους πρόσφατους μετανάστες από άλλα κράτη), οι οποίες διαφέρουν σημαντικά από τητην γλώσσα της πλειοψηφίας ή την την [[επίσημη γλώσσα]] (αποκλείοντας έτσι τις διαλέκτους της γλώσσας της πλειοψηφίας ή της επίσημης γλώσσας) και οι οποίες είτε έχουν μια εδαφική βάση (και επομένως μιλιούνται παραδοσιακά από πληθυσμούς περιφερειών ή περιοχών μέσα στο κράτος) είτε χρησιμοποιούνται από τις γλωσσικές μειονότητες μέσα στο κράτος ως σύνολο (με αυτόν τον τρόπο περιλαμβάνοτναι γλώσσες όπως η [[γίντις]] και η [[ρομανί γλώσσα|ρομανί]] που χρησιμοποιούνται σε μια ευρεία γεωγραφική περιοχή).

Γλώσσες που είναι επίσημες στις περιφέρειες ή τις επαρχίες ή τις ομοσπονδιακές μονάδες ενός κράτους (π.χ. τα [[Καταλανική γλώσσα|καταλανικά]] στην [[Ισπανία]]) δεν κατατάσσονται στις επίσημες γλώσσες του κράτους και μπορούν, επομένως, να ωφεληθούν από τοτον Χάρτη. Από την άλλη, η [[Ιρλανδία]] δεν μπορούσε να υπογράψει τοτον χάρτηΧάρτη προς όφελος της [[Ιρλανδική γλώσσα|ιρλανδικής γλώσσας]], (αν και μειονοτική γλώσσα), καθώς έχει οριστεί ως η πρώτη επίσημη γλώσσα του κράτους. Το [[Ηνωμένο Βασίλειο]], όμως, έχει επικύρωσει τοτον Χάρτη εκ μέρους (μεταξύ άλλων γλωσσών) των ιρλανδικών στη [[Βόρεια Ιρλανδία]].

Ο Χάρτης περιλαμβάνει ένα μεγάλο αριθμό δράσεων που τα συμβαλλόμενα κράτη μπορούν να αναλάβουν για να προστατεύσουν και να προωθήσούνπροωθήσουν τις ιστορικές περιφερειακές και μειονοτικές γλώσσες. Υπάρχουν δύο επίπεδα προστασίας. Όλοι οι χώρες που υπογράφουν τον Χάρτη πρέπειοφείλουν να εφαρμόσουν το χαμηλότερο επίπεδο προστασίας στις γλώσσες που αναγνωρίζουν ότι αφορά ο Χάρτης. Μπορούν, όμως, να δηλώσουν ότι κάποια ή όλες αυτές οι γλώσσες θα έχουν το ανώτερο επίπεδο προστασίας, που περιλαμβάνει μια σειρά ενεργειών, από τις οπίεςοποίες τα κράτη πρέπει να συμφωνήσουν να αναλάβουν τουλάχιστον 35.

Η υπογραφή (ένα προκαταρκτικό στάδιο) και επικύρωση του Χάρτη είναι προϋπόθεση για τις χώρες που θέλουν να ενταχτούνενταχθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αν και αρκετά από τα σημερινά μέλη της δεν την έχουν υπογράψει.

Από τα 46 μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης, ο Χάρτης έχει υπογραφτείυπογραφεί (αλλά δεν έχει επικυρωθεί) από τις παρακάτω χώρες: