Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας (1914): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Templar52 (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Διορθ, προσθ.+κατ.
Γραμμή 1:
Το '''Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας (1914)''' που συνομολογήθηκε και υπογράφτηκε στις [[13 Φεβρουαρίου]] του [[1914]] από τις [[Μεγάλες Δυνάμεις]] στη [[Φλωρεντία]] της [[Ιταλία|Ιταλίας]], εξ ου και η ονομασία του, ήταν η συνέχεια του προηγούμενου ομοίως [[Πρωτόκολλο Φλωρεντίας (1913)|Πρωτοκόλλου Φλωρεντίας (1913)]]. Το δεύτερο αυτό πρωτόκολλο αποτελούσε στη πραγματικότητα [[διακοίνωση]] των αποφάσεων των Μεγάλων Δυνάμεων προς την Ελληνική Κυβέρνηση για τη χάραξη των Αλβανικών συνόρων.<br>
Το '''Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας''' υπογράφτηκε στις [[13 Φεβρουαρίου]] του [[1914]]. Με το πρωτόκολλο αυτό αναγνωρίστηκε η [[Ελλάδα|ελληνική]] κυριαρχία στα νησιά του [[Αιγαίο|Αιγαίου]] εκτός της [[Ίμβρος|Ίμβρου]] και της [[Τένεδος|Τενέδου]].
Ταυτόχρονα η εν λόγω διακοίνωση επιδίκαζε στην Ελλάδα τις νήσους [[Ίμβρος|Ίμβρο]] και [[Τένεδος|Τένεδο]], (προ των Στενών), καθώς και το [[Καστελόριζο]].
 
Η Βόρεια Ήπειρος (με το Αργυρόκαστρο, τη Χιμάρα, την Πρεμετή, την Κορυτσά, τη Μοσχόπολη), με απαίτηση της Αυστρίας, αποτέλεσε μέρος του νεοσύστατου ανεξάρτητου [[Αλβανία|Αλβανικού]] κράτους.
 
Με το τέλος του [[Β΄ Βαλκανικός Πόλεμος|Β΄ Βαλκανικού Πολέμου]], έληξε το [[Κρητικό ζήτημα]].
Με τους Βαλκανικούς πολέμους έληξε και το πρόβλημα της [[Κρήτη|Κρήτης]]. Με την κήρυξη του [[Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος|Α΄ Βαλκανικού πολέμου]], η Ελλάδα διαμήνυσε στις [[Μεγάλες Δυνάμεις]] ότι θεωρεί την Κρήτη ελληνικό έδαφος. Οι Δυνάμεις δέχτηκαν την ελληνική απόφαση. Τα Δωδεκάνησα εξακολούθησε να τα κατέχει η [[Ιταλία]].
 
 
{{ιστορία-επέκταση}}
 
[[Κατηγορία:Νεότερη ελληνική ιστορίαΣυνθήκες|Φλωρεντίας]]
[[Κατηγορία: Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος]]
[[Κατηγορία: Νεότερη ελληνική ιστορία]]
[[Κατηγορία: Ιστορία της Αλβανίας]]