Νταγκεροτυπία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ωριγένης (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Dada (συζήτηση | συνεισφορές)
μ +συνδ.
Γραμμή 1:
[[Image:Daguerreotype Daguerre Atelier 1837.jpg|thumb|right|200px|''L’Atelier de l'artiste''. Πρώιμη νταγκεροτυπία του Daguerre κατασκευασμένη το [[1837]].]]
 
Η '''νταγκεροτυπία''' ή '''δαγκεροτυπία''' (Daguerreotype) υπήρξε η πρώτη πρακτική και εμπορική [[φωτογραφία|φωτογραφική]] διαδικασία και παρουσιάστηκε επίσημα από το [[Γαλλία|Γάλλο]] [[Εφεύρεση|εφευρέτη]] Λουί Νταγκέρ (Louis Daguerre) το [[1839]]. Η παραγωγή της ήταν μία εξέλιξη της ηλιογραφίας, εφεύρεσης του συνεργάτη του Daguerre, Joseph Nicéphore Niépce.
 
Η διαδικασία παραγωγής νταγκεροτυπίας ξεκινά με την παράθεση των [[χαλκός|χάλκινων]] πλακών σε [[ιώδιο]], όπου μέσω των αναθυμιάσεων διαμορφώνεται φωτοευαίσθητο ιωδίδιο του αργύρου. Οι πλάκες πρέπει να χρησιμοποιηθούν εντός μίας ώρας. Ακόλουθα εκτίθενται από 10 έως 20 λεπτά στο φως, ανάλογα με τη διαθέσιμη φωτεινότητα. Η εμφάνιση της εικόνας επιτυγχάνεται με την έκθεση της πλάκας σε [[υδράργυρος|υδράργυρο]], θερμαινόμενο σε 75 βαθμούς της [[κλίμακα Κελσίου|κλίμακας Κελσίου]]. Αυτό αναγκάζει τον υδράργυρο να συγχωνευτεί με το ασήμι.
Ακόλουθα εκτίθενται από 10 έως 20 λεπτά στο φως, ανάλογα με τη διαθέσιμη φωτεινότητα.
Η εμφάνιση της εικόνας επιτυγχάνεται με την έκθεση της πλάκας σε υδράργυρο, θερμαινόμενο σε 75 βαθμούς της κλίμακας Κελσίου. Αυτό αναγκάζει τον υδράργυρο να συγχωνευτεί με το ασήμι.
Έπειτα η εικόνα βυθίζεται σε θερμό διάλυμα κοινού άλατος και τελικά ξεπλένεται με καυτό αποσταγμένο νερό.