Μπαταβιανή Επανάσταση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 11:
Όμως η σταθερότητα δεν επρόκειτο να διαρκέσει. Οι Πατριώτες συνέχισαν την δράση τους, με μυστικές συγκεντρώσεις, ή ως πολιτικοί πρόσφυγες στην βόρεια [[Γαλλία]]. Το [[1789]] ξεσπά στη Γαλλία η [[Γαλλική Επανάσταση]], και οι Γάλλοι είναι αποφασισμένοι να την "μεταδώσουν" σε όλη την υπόλοιπη [[Ευρώπη]].
 
Στα τέλη του Δεκέμβρη [[1794]], Γαλλικά και Ολλανδικά Πατριωτικά στρατεύματα υπό τον στρατηγό [[Κάρολος ΠισεγκρούΠισεγκρύ|Κάρολο ΠισεγκρούΠισεγκρύ]] προέλασαν δια μέσου των παγωμένων ποταμών της Ολλανδίας, και εγκαθίδρυσαν την [[Μπαταβική Δημοκρατία]]. Ο Γουλιέλμος ο Ε' κατέφυγε στην [[Αγγλία]] όπου προκήρυξε πως όλες οι Ολλανδικές αποικίες θα υποτάσονταν στους Βρετανούς - οι οποίοι κήρυξαν πόλεμο στην Μπαταβική Δημοκρατία. Μερικές από τις αποικίες αυτές δεν επέστρεψαν πότε υπό Ολλανδική κυριαρχία, όπως η [[Σρι Λάνκα]] και η [[Νότια Αφρική]].
 
Αρκετά πραξικοπήματα ακολούθησαν το [[1798]], το [[1801]] και το [[1805]] που έφεραν διαφορετικές ομάδες των Πατριωτών στην εξουσία. Τελευταίος κυβερνήτης της Μπαταβικής Δημοκρατίας ήταν ο [[Ρούτγκερ Γιαν Σχιμελπένινκ]].