Κένεθ Καούντα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 7:
Από το 1949 ως το 1951 εργάστηκε ξανά ως δάσκαλος στη Λουμπούα, με μειωμένο ωράριο. Την περίοδο αυτή έγινε γραμματέας του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου της Βόρειας Ροδεσίας για τη Βόρεια Επαρχία. Το 1953 πήγε στη [[Λουσάκα]] και ανέλαβε τη θέση του γραμματέα. Το 1955 φυλακίστηκε για δύο μήνες με καταναγκαστικά έργα επειδή κατηγορήθηκε ότι διένειμε προπαγανδιστικά βιβλία. Αργότερα ήρθε σε ρήξη με το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο και αποχώρησε από αυτό, για να ιδρύσει δικό του κόμμα, τον Οκτώβριο του 1958. Το κόμμα αυτό ονομάστηκε Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο της Ζάμπιας (ZANC) και τέθηκε εκτός νόμου του Μάρτιο του 1959. Ο ιδρυτής του τιμωρήθηκε με φυλάκιση 9 μηνών.
 
Διάδοχος του κόμματος αυτού ήταν το Ενωμένο Κόμμα για την Εθνική Ανεξαρτησία (UNIP). Το 1960 ο Καούντα αποφυλακίστηκε και εξελέγη πρόεδρος του UNIP. Τον Ιούλιο του επόμενου χρόνου ξεκίνησε εκστρατεία δημόσιας ανυπακοής κατά των αρχών, που περιελάμβανε πυρπολήσεις σχολικών κτηρίων και αποκλεισμούς δρόμων. Η εκστρατεία αυτή ονομάστηκε "Cha-cha-cha campaign". Στις εκλογές του 1962 ο Καούντα κατήλθε υποψήφιος με το UNIP, το οποίο σχημάτισε κυβέρνηση με το ANC. στην κυβέρνηση αυτή ο Καούντα έγινε υπουργός για την τοπική αυτοδιοίκηση και για την κοινωνική αλληλεγγύη. Στις εκλογές του Ιανουαρίου του 1964 το UNIP αναδείχθηκε νικητής επί του ANC. Ο Καούντα διορίστηκε πρωθυπουργός. Στις 24 Οκτωβρίου του [[1964]] η Ζάμπια έγινε ανεξάρτητη και ο εθνικιστής πολιτικός έγινε πρώτος πρόεδρος, με αντιπρόεδρο το Ρούμπεν Καμάνγκα.
 
==Προεδρία==