Γκελζενκίρχεν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μικροδιόρθωση |
συνέχεια μετάφρασης |
||
Γραμμή 53:
{{Wide image|Gelsenkirchen_Altstadt_Panorama.jpg|2000px|Πανοραμική άποψη του Γκελζενκίρχεν: Η παλιά πόλη.}}
{{Wide image|Panorama_ge.jpg|2000px|Πανοραμική άποψη του Γκελζενκίρχεν: Από την [[Βέλτινς Αρένα]] ως το Ίκεντορφ}}
== Ιστορία ==
[[Εικόνα:BuerSueden1955 1.jpg|thumb|180px|Βλέποντας από το Μπούερ στα νότια (1955)]] [[Εικόνα:BuerNorden1955 2.jpg|thumb|180px| Βλέποντας από το Μπούερ στα βόρεια (1955)]] [[Εικόνα:Buer stadtwald.jpg|thumb|180px|Στο δάσος του Μπούερ]] [[Εικόνα:Zechensiedlung.jpg|thumb|180px|Οικισμός ανθρακωρύχων]]
=== Παλιά ιστορία και μεσαίωνας ===
H αρχαιότερη αναφορά στην πόλη βρίσκεται σε έγγραφο του [[1003]]. Εκεί ο Αρχιεπίσκοπος Κολωνίας Χεριβέρτος Α’, αναφέρει την σημερινή περιοχή Μπούερ (ως ''Puira''). Ο λόφος όμως βόρεια του [[Έμσερ]] κατοικούντο από γερμανικά φύλα (ίσως οι Bructeri) την [[Εποχή του Χαλκού|εποχή του χαλκού]], τα οποία όμως δεν ζούσαν εκεί σε οργανωμένους οικισμούς. Γύρω στα 700 μ.Χ. η περιοχή εποικήθηκε από τους [[Σάξωνες]]. Ορισμένες σημερινές περιοχές του σημερινού βόρειου Γκελζενκίρχεν αναφέρονται στον μεσαίωνα, όπως το ''Raedese'' (σημερινή περιοχή ''Resse''), Middelvic (''Middelich'', ανήκει σήμερα στην περιοχή Resse) ή ''Sutheim'' (''Sutum'') και ''Sculven'' (σημερινό ''Scholven''). Γύρω στα [[1150]] εμφανίζεται για πρώτη φορά η ονομασία ''Gelstenkerken'' ή ''Geilistirinkirkin''. Σύμφωνα με την ορθογραφία της πρώτης ονομασίας, η μετάφραση από τα μέσα γερμανικά σημαίνει ''Εκκλησία των εποίκων''. Η δεύτερη μεταφράστηκε από τον ιστορικό και φιλόλογο Φραντς Ντάρπε (Franz Darpe) ως ''Εκκλησία (στο ρέμα) των παχών ταύρων''. Η εκκλησία υπολογίζεται ότι είναι η σημερινή St. Georgskirche σε παλαιότερη μορφή. Την ίδια εποχή χτίστηκε και η πρώτη εκκλησία της περιοχής Μπούερ, η οποία στα [[1160]] αναφέρεται ως ''ecclesia Buron'' στον κατάλογο εκκλησιών της ενορίας του νεωκόρου Theodericus του μοναστηρίου Deutz. Ο οικισμός του Μπούερ τότε ανήκε στο Ρεκλινγκχάουζεν, ήταν όμως αραιοκατοικημένος τον μεσαίωνα. Οι εκτάσεις της σημερινής πόλης που βρίσκονται νότια του Έμσερ ήταν μέρος της Κομητείας Μαρκ, η οποία από το [[1666]] (από το [[1609]] προσωρινά) ανήκε στην [[Πρωσία]].
=== Βιομηχανοποίηση ===
Ο έκταση της πόλης μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα ήταν αραιοκατοικημένη και σχεδόν αποκλειστικά αγροτική.
Αφού για λίγο διάστημα ήταν μέρος του Μεγάλου Δουκάτου της Μπεργκ (Großherzogtum Berg), το [[1815]] πέρασε στην εξουσία της [[Πρωσία|Πρωσίας]], όπου ενσωματώθηκε στην Βεστφαλία. Ενώ όμως το Γκελζενκίρχεν υπάχθηκε στην επαρχία Μπόχουμ της [[Άρνσμπεργκ (διοικητική περιφέρεια)|διοικητικής περιφέρειας Άρνσμπεργκ]], οι περιοχές Μπούερ και Χορστ πέρασαν στην επαρχία Ρεκλινγκχάουζεν της [[Μίνστερ (διοικητική περιφέρεια)|διοικητικής περιφέρειας Μίνστερ]].
Ο χωρισμός αυτός σε δυο διαφορετικές [[διοικητικές περιφέρειες της Γερμανίας|διοικητικές περιφέρειες]] διάρκεσε μέχρι το [[1928]].
Αφού το [[1840]] ανακαλύφθηκε ο [[άνθρακας]], τον οποίο οι κάτοικοι της [[κοιλάδα του Ρουρ|κοιλάδας του Ρουρ]] λέγανε «μαύρο χρυσό», και κατόπιν ξεκίνησε η βιομηχανοποίηση της περιοχής, εγκαταστάθηκαν το [[1847]] η κύρια σιδηροδρομική γραμμή της [[Köln-Mindener Eisenbahn-Gesellschaft]] και ο πρώτος σιδηροδρομικός σταθμός του Γκελζενκίρχεν. Το 1868 το Γκελζενκίρχεν απέκτησε δική του υπηρεσία (Amt) στην επαρχία Μπόχουμ. Σε αυτήν ανήκαν οι δήμοι Γκελζενκίρχεν, Μπράουμπαουερσαφτ (Braubauerschaft) που από το [[1900]] πήρε το όνομα Μπίσμαρκ, Σάλκε, Χέσλερ, Μπούλμκε και Χίλεν.
Το [[1875]], το Γκελζενκίρχεν ήταν πλέον σημαντικός χώρος της βαριάς βιομηχανίας, απέκτησε δικαιώματα πόλης.
== Πηγές ==
|