Μαρκήσιος ντε Σαντ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ωριγένης (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 10:
==Πρώιμα χρόνια==
 
Ο Σαντ γεννήθηκε στο Παρίσι, στην αριστοκρατική κατοικία ''Hôtel de Condé'' στις 2 Ιουνίου 1740 και ήταν γιος του Jean-Baptiste François Joseph κόμητα de Sade, μαρκησίου του Mazan, και της Marie-Éléonore de Maillé de Carman. Η μητέρα του, θυγατέρα του Donatien de Maillé, μαρκησίου του Carman, διετέλεσε κυρία επί των τιμών της πριγκίπισσας του Condé. Ο πατέρας του ως διπλωμάτης βρισκόταν στην υπηρεσία του Πρίγκιπα - Εκλέκτορα της [[Κολωνία|Κολωνίας]]<ref>Ronald Hayman, ''Marquis de Sade: The Genius of Passion'', Tauris Parke Paperbacks, 2003, pp.3-5</ref>. [[Εικόνα:Jean-Baptiste François Joseph de Sade .jpg|thumb|left|200px|Ο Jean-Baptiste François Joseph κόμης de Sade]][[Εικόνα:Marie-Éléonore de Maillé.jpg|thumb|right|200px|Η Marie-Éléonore de Maillé de Carman]]
 
Από το [[1745]], έπειτα από ένα σύντομο διάστημα παραμονής μαζί με συγγενείς του στην [[Προβηγκία]] και την [[Αβινιόν]], την επιμέλειά του ανέλαβε ο θείος του Αββάς ντε Σαντ, λόγιος και σχολιαστής του [[Πετράρχης|Πετράρχη]], ο οποίος αργότερα προκάλεσε σκάνδαλο με τη σύλληψή του σε οίκο ανοχής<ref>Ronald Hayman, αυτόθι, p.4</ref>. Αυτός ανέθεσε την ανατροφή του σε μια οικογενειακή φίλη, τη Madame de Saint Germain και την εκπαίδευσή του στον Αββά Amblet. Το [[1750]] εισήλθε στο [[Ιησουίτες|ιησουιτικό]] κολέγιο του Μεγάλου Λουδοβίκου στο Παρίσι. Εκεί ήρθε σε επαφή με το θέατρο και τη δραματική τέχνη, που τον γοήτευσαν και απετέλεσαν έκτοτε ρόλο αγαπημένωναγαπημένες του ενασχολήσεωνενασχολήσεις<ref>Nathalie Ferrand, ''Locus in Fabula: La topique de l'espace dans les fictions françaises d'Ancien Régime'', Peeters Publishers, 2001, p.610</ref>.
 
Το [[1754]], σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών έγινε δεκτός στη στρατιωτική σχολή ''École des Chevaux-légers'', όπου φοιτούσαν αποκλειστικά γόνοι ευγενών. Εκεί έλαβε την αρχική στρατιωτική του εκπαίδευση και την επόμενη χρονιά ονομάστηκε δεύτερος [[υπολοχαγός]] στο σύνταγμα του βασιλικού πεζικού. Από το [[1757]] συμμετείχε στον [[Επταετής Πόλεμος|Επταετή Πόλεμο]] με το βαθμό του σημαιοφόρου με το σύνταγμα τυφεκιοφόρων της ταξιαρχίας του Αγίου Ανδρέα υπό τον Κόμη της Προβηγκίας (μετέπειτα [[Λουδοβίκος ΙΗ'|Λουδοβίκου ΙΗ']]) αδερφό του [[Λουδοβίκος ΙΣΤ'|Λουδοβίκου ΙΣΤ']] και στις [[21 Απριλίου]] [[1759]] προήχθη σε λοχαγό του Ιππικού της [[Βουργουνδία|Βουργουνδίας]].
Γραμμή 18:
==Γάμος και πρώτα σκάνδαλα==
 
Αποστρατεύτηκε το [[1763]], ταυτόχρονα με το τέλος του πολέμου, και εγκαταστάθηκε στο οικογενειακό κάστρο ''Château de Lacoste''. Εκεί γνώρισε και ερωτεύτηκε τη δεσποινίδα Laure de Lauris, δέσποινα της Vacqueyras. Η άρνησή της, όμως, για ένα γάμο μαζί του<ref>Ronald Hayman, ενθ' ανωτ., pp.19-20</ref> τον οδήγησε να παντρευτεί τη Renée-Pélagie de Montreuil, κόρη ενός πλούσιου κατώτερου δικαστικού με ισχυρές προσβάσεις στη βασιλική αυλή. [[Εικόνα:Marquise de Sade.jpg|thumb|left|200px|Η σύζυγος του ντε Σαντ, Renée-Pélagie]]
 
Τον Οκτώβριο του 1763, τέσσερεις μήνες μετά το γάμο του, παύθηκε από την υπηρεσία του βασιλιά για πρώτη φορά στη ζωή του και κρατήθηκε για δεκαπέντε ημέρες στις φυλακές του βασιλικού κάστρου ''Vincennes'' έπειτα από την καταγγελία μίας [[ιερόδουλη|ιερόδουλης]] για [[βλασφημία]]<ref>Paul J. Gillette, John S. Yankowski, ''The Complete Marquis de Sade'', Holloway House Publishing, 2005, p.32</ref>. Με τη μεσολάβηση του πατέρα του αποφυλακίστηκε το Νοέμβριο και του επιβλήθηκε υποχρεωτική παραμονή στο οικογενειακό κάστρο του ''Échauffour'' υπό την επίβλεψη του επικεφαλής της αστυνομικής διεύθυνσης ηθών.
 
Τον Ιανουάριο του [[1767]] πέθανε ο πατέρας του κληροδοτώντας του τον τίτλο του κόμητος καθώς και τους πύργους ''Lacoste, Mazan'' και ''Saumane'' αλλά και μεγάλα ποσά χρεών για εξόφληση. Τον Αύγουστο του ίδιου έτους γεννήθηκε το πρώτο παιδί του ζεύγους ντε Σαντ ο Louis-Marie. [[Εικόνα:Anne prospere.jpg|thumb|right|200px|Η ερωμένη του Μαρκησίου και αδερφή της συζύγου του, Anne-Prospère]]
 
Την Κυριακή του [[Πάσχα]] του [[1768]] συνέβη το πρώτο μεγάλο σεξουαλικό σκάνδαλο του ντε Σαντ με μία [[πόρνη]] ονόματι Rose Keller<ref>Kathleen Barry, ''Female Sexual Slavery'', New York University Press, 1984, p.220</ref>. Η Keller διαφεύγοντας από το διαμέρισμά του τον κατήγγειλε στις αρχές, και παρά την απόσυρση των καταγγελιών της έπειτα από μια γενναιόδωρη προσφορά χρημάτων, λόγω της έκτασης του σκανδάλου, ο βασιλιάς αναγκάστηκε να φυλακίσει το Μαρκήσιο με ένα ''lettre de cachet'' αποσιοπώντας έτσι τη συνηθισμένη διαδικασία δίωξης. Έγκλειστος παρέμεινε έως τις [[16 Νοεμβρίου]] οπότε και εγκαταστάθηκε στο κάστρο της ''Lacoste''. Το [[1771]] τον ακολούθησε εκεί και η οικογένειά του μαζί με την αδερφή της γυναίκας του Anne-Prospère, που σύντομα έγινε ερωμένη του.
 
Μετά από ένα επεισόδιο στη [[Μασσαλία]] το [[1772]], που είχε να κάνει με δηλητηρίαση πορνών με το υποτιθέμενο αφροδισιακό, [[ισπανική μύγα]] και [[σοδομισμός|σοδομισμό]] με τον υπηρέτη του, Latour, καταδικάστηκαν και οι δύο σε θάνατο<ref>John Phillips, ''The Marquis de Sade: A Very Short Introduction'', Oxford University Press, 2005, p.6</ref>. Κατάφεραν να διαφύγουν στην [[Ιταλία]] παίρνοντας μαζί τους και την Anne-Prospère, γεγονός που εξόργισε την πεθερά του, Madame de Montreuil, η οποία κατάφερε να εξασφαλίσει βασιλική εντολή για τη σύλληψη του γαμπρού της<ref>Steve McCaffery, ''Prior to Meaning: The Protosemantic and Poetics'', Northwestern University Press, 2001, p.269</ref>.
 
==Πρώτη περίοδος εγκλεισμού και η Επανάσταση==
 
Στις [[8 Δεκεμβρίου]] [[1772]] συνελήφθη και μεταφέρθηκε στο ''Château de Miolans'' από όπου δραπέτευσε τέσσερεις μήνες αργότερα<ref>Montague Summers, ''Essays in Petto, Ch. 4: The Marquis de Sade-A Study in Algolagnia'', Ayer Publishing, 1977, p.91</ref>. Παρέμεινε κρυμμένος στη ''Lacoste'' και επανασυνδέθηκε με τη σύζυγό του διατηρώντας παράλληλα μια ομάδα νέων υπαλλήλων, οι περισσότεροι από τους οποίος παραπονούνταν για σεξουαλική κακομεταχείριση και εγκατέλειψαν το κάστρο του Μαρκησίου. Ο Σαντ αναγκάστηκε πάλι να φύγει στην Ιταλία και κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, έγραψε το βιβλίο, ''"Voyage d'Italie"''. Το [[1776]] επέστρεψε στη ''Lacoste'' και προσέλαβε νέες υπηρέτριες, οι οποίες, όμως, έφυγαν γρήγορα από την υπηρεσία του. Το [[1777]] ο πατέρας μίας από αυτές ήρθε στη ''Lacoste'' ζητώντας την κόρη του και επεχείρησε να δολοφονήσει τον Σαντ. Το Φεβρουάριο της ίδιας χρονιάς ο Μαρκήσιος μετήχθη στις φυλακές του κάστρου ''Vincennes''.[[Εικόνα:Ο Σαντ ανακρινόμενος.jpg|thumb|right|200px|Ο Σαντ ανακρινόμενος από αστυνομικούς.]][[Εικόνα:Les 120 journées de Sodome.gif|thumb|left|200px|Οι χειρόγραφοι κύλινδροι του έργου ''"120 Ημέρες στα Σόδομα"''. Το έργο γράφτηκε σε ρολό χαρτιού 12 μέτρων στις φυλακές της Βαστίλης]]
 
Στις [[14 Ιουνίου]] [[1778]] πληροφορήθηκε την αθώωσή του για τις κατηγορίες της δηλητηρίασης και του [[σοδομισμός|σοδομισμού]] αλλά αναγκάστηκε να παραμείνει φυλακισμένος λόγω της βασιλικής εντολής, που είχε εκδοθεί με ενέργειες της πεθεράς του. Ένα μήνα αργότερα κατάφερε να δραπετεύσει αλλά συνελήφθη σύντομα και οδηγήθηκε στη Vincennes, όπου παρέμεινε μέχρι και την παύση λειτουργίας της ως φυλακής, το [[1784]], οπότε μεταφέρθηκε στη [[Βαστίλη]].
Γραμμή 265:
 
*''Τα εγκλήματα του έρωτα - Νουβέλες ηρωικές και τραγικές''
 
==Παραπομπές - Υποσημειώσεις==
{{reflist}}
<references/>
 
==Βιβλιογραφία==