Σλαβική μυθολογία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Κατά τη διάρκεια του εκχριστιανισμού των [[σλάβοι|σλαβικών]] πληθυσμών μεταξύ του 7ου και του 12ου αιώνα, ο [[Χριστιανισμός]] άνθιζε κυρίως στις πόλεις, ανάμεσα στους ευγενείς, ενώ η πλειοψηφία του αγροτικού πληθυσμού της επαρχίας πίστευε ακόμη στους παλαιούς μύθους. Οι [[χριστιανισμός|ΧειστιανοίΧριστιανοί]] ιερείς και μοναχοί πάλευαν να πατάξουν το φαινόμενο ''dvoeverie'', τη ''διπλή πίστη''. Από τη μια πλευρά, οι αγρότες κι οι χωρικοί δέχονταν τη βάπτισή τους, τις χριστιανικές λειτουργίες και γιορτές, αλλά από την άλλη πλευρά συνέχιζαν να διατηρούν την παλαιά παγανιστική λατρεία και να διεξάγουν αρχαία τελετουργικά. Το γεγονός αυτό συνέβαινε, γιατί οι περισσότεροι έβλεπαν το [[Χριστιανισμός|Χριστιανισμό]] σαν μια συμπληρωματική θρησκεία της παλαιάς Σλαβικής μυθολογίας. Η νέα θρησκεία προσέφερε την προοπτική της μετά θάνατον ζωής και την ελπίδα της σωτηρίας, αλλά ήταν επίσης απαραίτητη η διεξαγωγή των αρχαίων τελετουργικών για τη γονιμότητα, τα κοπάδια και την προστασία της οικογενειακής εστίας.

*Παραδοσιακές γιορτές από λαϊκές δοξασίες ή τον εορτασμό [[Χριστιανισμός|Χριστιανών]] αγίων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η γιορτή της Άνοιξης, το [[Εντερλέζι|Γιούργεβο]], που βρίθει τόσο προχριστιανικών όσο και χριστιανικών στοιχείων, καθώς αποτελεί τη γιορτή του Αγίου Γεωργίου.