Εποχή των Αναστατώσεων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 13:
Μέσα στην αναταραχή, το 1603 εμφανίζεται στα δυτικά της χώρας ένας απατεώνας που ισχυρίζεται ότι είναι ο διάδοχος Δημήτριος (γιος του Ιβάν που είχε πεθάνει εξόριστος το [[1591]]) και κινείται κατά της ρωσικής πρωτεύουσας, υποστηριζόμενος από πολωνούς ενόπλους και στρατολογώντας στην πορεία Βογιάρους και απελπισμένους χωρικούς. Ο στρατός του μπαίνει στη Μόσχα τον Ιούλιο του 1605, εκτελεί το [[Φιοντόρ Β' της Ρωσίας|Φιοντόρ Γκοντουνόφ]] (γιο και διάδοχο του Μπαρίς) και ο σφετεριστής φορά το στέμμα ως ''[[Δημήτριος B' της Ρωσίας (Ψευδοδημήτριος A')|Δημήτριος Β']]'', αλλά στην ιστορική μνήμη θα καταγραφεί ως «Ψευδοδημήτριος».
 
Η στήριξη της [[Πολωνο-Λιθουανικής Κοινοπολιτείας]] στο νέο τσάρο θα προκαλέσει σύντομα υποψίες, ότι υπάρχει συνεννόηση για προσηλυτισμό των ρώσων στον καθολικισμό. Οι υποψίες γίνονται βεβαιότητα όταν ο Δημήτριος παντρεύεται ([[1606]]) μία καθολική πολωνέζα, χωρίς αυτή να βαπτισθεί ορθόδοξη όπως απαιτούσε ο νόμος. Υποκινούμενα από μια μερίδα βογιάρων, τα πλήθη εξεγείρονται και ο Δημήτριος δολοφονείται δυο μόλις εβδομάδες μετά το γάμο.
 
Νέος τσάρος στέφεται ο καιροσκόπος [[Βασίλειος Δ' της Ρωσίας|Βασίλι Ιβάνοβιτς Στσούισκι]] (''Βασίλειος Δ'''), γόνος μιας από τις πιο ισχυρές βογιαρικές οικογένειες. Παλαιότερα είχε διατελέσει ανακριτής στην υπόθεση του θανάτου του πραγματικού Δημητρίου, αλλά όταν διείδε τη νίκη του Ψευδοδημήτριου τον υποστήριξε, διαβεβαιώνοντας ότι πρόκειται για το ίδιο άτομο! Αμέσως μετά βέβαια ανακάλεσε και άρχισε να συνωμοτεί εναντίον του, ξέροντας ότι θα μπορούσε να τον αντικαταστήσει στο θρόνο. Η βασιλεία του διαρκεί τέσσερα χρόνια κυρίως χάρη στο λαϊκό θαυμασμό προς τον εξάδελφό του, στρατηγό Μιχαήλ Στσούισκι. Το δεύτερο χρόνο της βασιλείας του εμφανίζεται ένας νέος Ψευδοδημήτριος, που (όπως ο προηγούμενος) υποστηρίζεται από την Πολωνία και κινείται προς τη Μόσχα. Ο Βασίλειος λαμβάνει υποστήριξη από τη Σουηδία, που είναι πια ανταγωνίστρια των Πολωνών, παραχωρώντας ως αντάλλαγμα την [[Ίνγκρια]]. Η συμμαχία τους τελικά ηττάται στη ''Μάχη του Κλούσινο'' και ο Βασίλειος συλλαμβάνεται και καθαιρείται, όταν πολωνικά στρατεύματα καταλαμβάνουν το [[Κρεμλίνο]] ([[1610]]). Οι Πολωνοί όμως δεν εγκαθιστούν νέο τσάρο - προτιμούν να αφήσουν λίγο καιρό να περάσει, ώστε να μονιμοποιήσουν τον έλεγχο της χώρας, να την εκκαθολικίσουν και να την ενώσουν με την Πολωνία.