Λιμενοδείκτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Προσθήκη: da:Portolan |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 5:
Οι Λιμενοδείκτες για πρώτη φορά εμφανίσθηκαν κατά τον [[13ος αιώνας|13ο αιώνα]] από τους Βενετούς και ιδίως από τους Γενουάτες θαλασσοπόρους. Αυτοί ήταν χάρτες επίπεδης προβολής με πολλές υπομνηματικές σημειώσεις και συμβολικά σκαριφήματα των ανωμαλιών του βυθού, με κακότεχνες ζωγραφικές παραστάσεις, για τις προσγειαλώσεις, αλλά και με κάποια αστρονομικά στοιχεία προσανατολισμού, καθώς και σημειώσεις για θαλάσσια ρεύματα. Αρχαιότεροι γνωστοί λιμενοδείκτες είναι: ο λιμενοδείκτης του Βισκόντε (Εθνική βιβλιοθήκη Παρισιού) και του Μαρίνου Σανούδου, της ίδιας περίπου εποχής ([[1320]]). Αξιοπρόσεκτο είναι ότι οι περισότεροι από τους παλαιότερους αφορούν τις ελληνικές σήμερα ακτές και είχαν εκπονηθεί επί ενετοκρατίας, μεταξύ των οποίων θεωρείται άριστος, για την εποχή του, ο λιμενοδείκτης του Κολλιέ.
Από τους παλαιότερους ελληνικούς ήταν εκείνος του Κερκυραίου Ιωάννη Δαφαράνα, και από τους μεταγενέστερους του Νικόλαου Κοτσοβίλλη, ο "Νέος Λιμενοδείκτης" (Ερμούπολις 1899), που περιείχε πολύ καλούς χάρτες και ναυτιλιακές οδηγίες. Πάντων όμως όλων αυτών υπερβαίνει ο οκτάτομος της [[Υδρογραφική Υπηρεσία|Υδρογραφικής Υπηρεσίας]] του [[Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό|Πολεμικού Ναυτικού]] ο λεγόμενος "Πλοηγός" που πρωτοδημοσιεύτηκε υπό τις οδηγίες του ναυάρχου Αλέξανδρου Χρυσάνθη και είχε συνταχθεί από τους διακεκριμένους συνεργάτες του, Σπυρίδωνα Λαζαρίμο και Σπυρίδωνα Μαράτο, Πλοιάρχων του τότε Βασιλικού Ναυτικού.<br>
Αλλά και ο λιμενοδείκτης που εκπόνησε ο Έλληνας πρόξενος Ι. Ζυγωμελάς, βασισμένο στον ρωσικό αυτοκρατορικό λιμενοδείκτη (1912) με τον τίτλο "Ναυτιλιακός οδηγός των θαλασσών Μαύρης και Αζοφικής" κρίθηκε πληρέστατος, χωρίς όμως να περιέχει εικόνες.
| |||