Σονέτο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Τροποποίηση: ko:소네트
Elena153 (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 83:
Οι ρίζες του σονέτου βρίσκονται στην [[Ιταλία]] και συγκεκριμένα στη [[Σικελία]], στην αυλή του βασιλιά Φρειδερίκου Β΄. Ο πρώτοw ποιητής που έγραψε σονέτα είναι ο Τζάκομο ντα Λεντίνι ([[:it: Jacopo da Lentini]]), που έζησε στο πρώτο μισό του 13ου αι. Για την προέλευση του σονέτου υπάρχουν δύο θεωρίες: ότι προήλθε από ανάπλασης της στιχουργικής φόρμας canzone, που αποτελούνταν από τρίστιχες στροφές και ολοκληρωνόταν με μία συντομότερη, ή από την λαϊκή ποιητική φόρμα strambotto [http://www.music.vt.edu/musicdictionary/texts/Strambotto.html] , που αποτελούνταν από μία οκτάστιχη στροφή (ottava), με την προσθήκη των δύο τρίστιχων στροφών.
 
Η ακμή του σονέτου στην ιταλική ποίηση ήρθε με τα σονέτα του [[ΝτάντεΔάντης ΑλιγκιέριΑλιγκέρι|Δάντη]] και του [[Φραντσέσκο Πετράρκα|Πετράρχη]]. Στη Γαλλία εμφανίστηκε στις αρχές του 16ου αι., στα ποιήματα του Clement Marot (1496-1544), αλλά γνώρισε μεγάλη άνθηση από τους ποιητές της [[Πλειάς (φιλολογία)#Γαλλική Πλειάς|Πλειάδος]]. Στην Αγγλία το σονέτο παρουσιάστηκε με τα ποιήματα του Thomas Wyatt (1503-42) και λίγο αργότερα του λόρδου Surrey, που εισηγήθηκε την ιδιαίτερη αγγλική φόρμα. Γνώρισε μεγάλη άνθηση με τα ποιήματα των Σαίξπηρ και Σπένσερ και αργότερα του Τζον Μίλτον (που ακολούθησε την ιταλική φόρμα).
 
Στην νεότερη λογοτεχνία, το σονέτο καλλιεργήθηκε συστηματικά από τους Άγγλους ρομαντικούς Wordsworth, Coleridge και Keats , τους Γάλλους [[παρνασσισμός|παρνασσιστές]] Leconte de Lisle και Heredia και τους [[συμβολισμός|συμβολιστές]] [[Πωλ Βερλαίν|Βερλαίν]], [[Αρθούρος Ρεμπώ|Ρεμπώ]] και [[Στεφάν Μαλαρμέ|Μαλαρμέ]] και στην [[Γερμανία]] από τον [[Ράινερ Μαρία Ρίλκε]] .
 
Τα πρώτα ελληνικά σονέτα γράφτηκαν, υπό την επίδραση του [[πετραρχισμός|πετραρχισμού]], στην Κύπρο, και παραδίδονται στην χειρόγραφη συλλογή που είναι γνωστή ως [[Κυπριακά ερωτικά ποιήματα του 16ου αιώνα| «Κυπριακά ερωτικά ποιήματα»]]. Με εξαίρεση κάποια σονέτα στην κρητική τραγωδία ''[[Κρητική λογοτεχνία της Βενετοκρατίας#Βασιλεύς ο Ροδολίνος|Βασιλεύς ο Ροδολίνος]]'' και στη συλλογή ''[[Άνθη Ευλαβείας]]'' το σονέτο δεν γνώρισε διάδοση παρά μόνο με την εμφάνιση των [[παρνασσισμός|παρνασιστών]] ποιητών της [[Νέα Αθηναϊκή Σχολή|Νέας Αθηναϊκής Σχολής]], με τα σονέτα του [[Κωστής Παλαμάς|Παλαμά]], του [[Ιωάννης Γρυπάρης|Γρυπάρη]] και αργότερα του [[Λορέντζος Μαβίλης|Μαβίλη]].
 
==Σημειώσεις==
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Σονέτο"