Κώστας Γεωργάκης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Γεννήθηκε στην [[Κέρκυρα]], στις [[23 Αυγούστου]] του [[1948]] και ήταν μέλος της νεολαίας της [[Ένωσις Κέντρου|Ένωσης Κέντρου]]. Σπούδαζε [[γεωλογία]]<ref>http://www.corfu.gr/Hellas/istoria.htm</ref> στην Ιταλία, όταν το [[1970]] ανώνυμα σε συνέντευξή του αποκάλυψε ότι η [[Χούντα]] είχε διεισδύσει στις ελληνικές οργανώσεις της Ιταλίας. Φοβούμενος ότι η Χούντα αργά ή γρήγορα θα ανακάλυπτε την ταυτότητά του, αποφάσισε να προβεί σε μια πράξη διαμαρτυρίας κατά της Χούντας η οποία δεν θα έδινε τη δυνατότητα στο καθεστώς να προβεί σε αντίποινα προς την οικογένειά του, που ήταν στην Ελλάδα.

Έτσι, στις [[19 Σεπτεμβρίου]] 1970, τα ξημερώματα, στην πλατεία Ματεότι της [[Γένοβα|Γένοβας]], μπροστά αποαπό το δικαστικό μέγαρο, περιέλουσε ευατόνεαυτόν με βενζίνη και αυτοπυρπολήθηκε, φωνάζοντας "Ζήτω η ελεύθερη Ελλάδα". Στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο όπου και πέθανε μετά αποαπό λίγες ώρες. Η κηδεία του έγινε στη Γένοβα στις 23 Σεπτεμβρίου<ref>[http://topontiki.gr/Pontiki/index.php?option=com_content&task=view&id=3313&Itemid=53 Το Ποντίκι], ''Κώστας Γεωργάκης: Η τραγική θυσία που κλόνισε τη χούντα''.</ref>. Το περιστατικό αποσιωπήθηκε αποαπό τη δικτατορία, προκάλεσε όμως έντονη αίσθηση στη διεθνή κοινότητα. Η σωρόςσορός του μεταφέρθηκε στην [[Κέρκυρα]] με καθυστέρηση τεσσάρων μηνών<ref>http://www.simerini.gr/?section=32&category=1&newsid35=12692</ref>, λόγω εσκεμμένων κωλυσιεργιών της Χούντας, και ενταφιάστηκε στο Α΄ Νεκροταφείο.

Σήμερα στο σημείο που αυτοπυρπολήθηκε υπάρχει αναμνηστική πλάκα με την επιγραφή "Η Ελλάδα θα τον θυμάται για πάντα" ενώ στην ιδιαίτερη πατρίδα του υπάρχει πλατεία με το όνομά του και με τον αδριάνταανδριάντα του. Ο [[Νικηφόρος Βρεττάκος]] αναφέρεται στην θυσία του σε ένα αποαπό τα ποιήματά του.