Επιχείρηση Τάννενμπεργκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ασφάλειας (SD - Sicherheitsdienst), της Αστυνομίας Δίωξης Εγκλήματος (Reichskriminalpolizei και της [[Γκεστάπο]], τους οποίους η RSHA, θεωρητικά, είχε υπαγάγει στην [[Βέρμαχτ]]. Η δράση αυτών των ομάδων - στα πλαίσια της Βέρμαχτ - προκάλεσε τις διαμαρτυρίες πολλών έντιμων στρατιωτικών: Ο Στρατηγός [[Γκέοργκ φον Κύχλερ]] (Georg von KchlerKüchler) δήλωσε στον [[γκαουλάιτερ]] Κοχ της Ανατολικής Πρωσίας ότι "προορισμός του Γερμανικού Στρατού δεν είναι να συνεργάζεται με μια συμμορία δολοφόνων". Ο Στρατηγός Μπλάσκοβιτς, Στρατιωτικός Διοικητής των κατεχόμενων εδαφών, συλλαμβάνει άνδρες των [[SS]] που είχαν διαπράξει εγκλήματα και τους καταδικάζει σε θάνατο. Ο Χίτλερ ακυρώνει την επέμβαση του Στρατηγού και του απευθύνει επίπληξη<ref> Ρεϊμόν Καρτιέ, ''Ιστορία του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου'', Πάπυρος, Αθήνα, 1964</ref>. Το σχέδιο Τάννενμπεργκ εξελίσσεται από τα μέσα Σεπτεμβρίου και ολόκληρο τον Οκτώβριο του 1939. Υπολογίζεται ότι έγιναν περίπου 760 μαζικές εκτελέσεις από τα Einsatzgruppen, με αποτέλεσμα τη θανάτωση τουλάχιστον 20.000 επιφανών Πολωνών πολιτών, πρώην αξιωματικών και ιερέων<ref>[http://www.deathcamps.org/occupation/occupationintro.html Death Camps.Org]</ref>. Οργάνώθηκε, επίσης, μια ομάδα γερμανών Πολωνών, η οποία αποκλήθηκε "Selbstschutz" και η οποία βοήθησε το έργο των Einsatzgruppen. Μετά, όμως, την ολοκλήρωση της "Επιχείρησης" οι Γερμανοί διέλυσαν την ομάδα, λόγω της κάκιστης φήμης που είχε αποκτήσει, και μετέφεραν αρκετά από τα μέλη της στην [[Γερμανία]].