Προσφορά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Κάθε ένα δε τεταρτημόριο κοβόμενο σε βάθος αποδίδει ίδιο τεμάχιο, μορφής κύβου άρτου, o λεγόμενοw "''αμνός''" που αρκεί για τη τέλεση της Θείας Ευχαριστίας. Το δε υπόλοιπο κόβεται σε μικρά τεμάχια όπου και μοιράζεται στο τέλος της λειτουργίας στους πιστούς, το λεγόμενο [[αντίδωρο]] (= εκ των Τιμίων Δώρων).<br>

Συνηθίζεται επίσης να κόβονται και μεγαλύτερα κομάτια, μεγέθους αμνού, που τότε λέγονται αρτοι και μοιράζονται μετά την ευλογία τους κατά τη τέλεση της αρτοκλασίας, συνήθέστερα στους εσπερινούς της προηγουμένης της εορτής Αγίων της Εκκλησίας. Κάποια εξ αυτών φέρονται τυλιγμένα έκαστο σε χαρτί με σφραγίδα του Ναού, το λεγόμενο "ύψωμο" που δίδεται από τους ιερουργούντες σε τιμώμενα πρόσωπα, (σε δοξολογίες), ή σε αρρώστους σε νοσοκομεία, στρατόπεδα, πολεμικά πλοία, κ.ά. καθώς επίσης και στα οικεία πρόσωπα νεκρού κατά τις νεκρώσιμες ακολουθίες.

*Σημειώνεται ότι το πρόσφορο φέρεται από τους πιστούς κατά τον [[όρθρος|όρθρο]], ενώ για τη τέλεση της αρτοκλασίας απαιτούνται πέντε άρτοι, μεγαλύτεροι σε μέγεθος της προσφοράς, τοποθετημένοι σε μικρή τράπεζα προ της Ωραίας Πύλης, οι τέσσερις σταυροειδώς και ο πέμπτος στο μέσον υπεράνω αυτών που φέρει επτά κεριά. Οι άρτοι αυτοί που συνοδεύονται και από δύο μικρές φιάλες οίνου και ελαίου, σε αντίθεση της προσφοράς, δεν φέρουν [[αρτοσφράγισμα]].