Χιραγκάνα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 133:
Τα ιαπωνικά είναι σχετικά εύκολα στην προφορά τους για τον Έλληνα. Υπάρχουν μόνο μερικά σημεία που μπορεί να δημιουργήσουν πρόβλημα.
▲・ Στα ιαπωνικά δεν υπάρχει διάκριση μεταξύ του ρ και του λ. Για ευκολία γράφουμε ρ (ή r). Αυτό όμως που προφέρει ο Ιάπωνας είναι κάτι μεταξύ ρ και λ.
▲・ Στα ιαπωνικά υπάρχει διάκριση ανάμεσα σε μακρό και βραχύ φωνήεν. Υπάρχουν αρκετοί τρόποι που μας δείχνουν ότι ένα φωνήεν είναι μακρό. Είτε διπλογραφία του φωνήεντος (π.χ. juu). Είτε με την τοποθέτηση του σήματος της μακράς συλλαβής " ¯ " (π.χ. jū). Είτε με ένα "h" μετά το μακρό φωνήεν (π.χ. juh).
Προσοχή στον φθόγγο "ο" επειδή όταν είναι μακρά συλλαβή γράφεται ou, και μπορεί να διαβαστεί είτε ως ο μακρό (οο) είτε ως οου. Καλό θα ήταν να υποδεικνύεται πάντοτε αν μια συλλαβή είναι μακρά, γιατί ενδεχόμενη απουσία της μπορεί να προκαλέσει παρανόηση. Δυστυχώς πολλές φορές η μακρά συλλαβή δε σημειώνεται κατά την απόδοση των ιαπωνικών με λατινικούς χαρακτήρες.
Το μακρό φωνήεν υπολογίζεται ως δύο συλλαβές. Όταν μετά από σύμφωνο ακολουθεί "ya/υα", "yu/υου" ή "yo/υο" ( ゃ ゅ ょ) διαβάζεται όλο μαζί ως μια συλλαβή. Π.χ. Kyō-to/Κυό-ου-το (τρεις συλλαβές, όχι τέσσερις きょうと/Ky-ō-to/Κί-ο-ου-το). Ο φθόγγος "ν/n"μπορεί να είναι μέρος μιας συλλαβής (π.χ もの/mo-NO/μο-νο). Μπορεί όμως να αποτελεί και μόνος του μία συλλαβή (π.χ. しんとう/shi-n-tō/σιν'το-ου, 4 συλλαβές). Όταν μετά από ν ακολουθεί φωνήεν βάζουμε μια απόστροφο για να δείξουμε ότι είναι δύο συλλαβες. (Π.χ. shin'ai=shi-n-a-i (4 συλλαβές), αλλά shinai=shi-na-i( 3 συλλαβές). Το "g" προφέρεται πάντοτε ως "γκ". Το "j" προφέρεται πάντοτε ως "τζ". Το "z" προφέρεται πάντοτε ως "ζ". Το "s" προφέρεται πάντοτε ως "σ". Το "wa" προφέρεται όπως το "wa" στο "Washington". Αποδίδεται συχνά ως ουα, βα, ή γουα στα ελληνικά. Το "を/wo" προφέρεται απλά "ο". Αποδίδεται όμως στα ελληνικά και ως "ω" ή αν πρόκειται για αρχαίες λέξεις ως "γουο","ουο" "βο". Το "ち/chi" προφέρεται ως "τσι" και όχι ως "σι" ή "χι" Τα "tsu" και "chu" στα ιαπωνικά προφέρονται διαφορετικά. Στα ελληνικά όμως αποδίδονται και τα δύο απλά ως "τσου". Τα "sha", "shi", "shu" και "sho" προφέρονται ως "σα", "σι", "σου" και "σο" με το "σ" όμως να προφέρεται όπως το αγγλικό "sh" ή το γαλλικό "ch" ή το γερμανικό "sch". Το じ/ji και το ぢ/di προφέρονται και τα δύο ως τζι. Το ず/zu づ/du προφέρονται και τα δύο ως ζου.
Το διπλό σύμφωνο προφέρεται συγκοπτόμενο. Π.χ. το "Bukkyō" θα προφερθεί ως Μπουκ'κυοο. Όπως δηλαδή προφέρουμε τα "kc" στην αγγλική λέξη "bookcase". Μερικές φορές το διπλό "chi" αποδίδεται ως "tchi". Πολλές φορές το "n" μπροστά από "b" ή "p", αποδίδεται ως "m". Το "u" αποδίδεται ως "u/ου". Η προφορά του όμως είναι κάτι ανάμεσα στο κανονικό "ου" και το γαλλικό "u", ή το γερμανικό "ü". Μερικές φορές οι φθόγγοι "u" και "i" διαβάζονται ψιθυριστά. Πάντοτε όμως γραπτά αποδίδονται κανονικά. Τέλος, διαβάζουμε ότι βλέπουμε. Η προφορά των υπολοίπων γραμμάτων είναι όπως στα λατινικά. Το "e" διαβάζεται πάντοτε ως "ε".
==Παραδείγματα εσφαλμένων αποδόσεων των ιαπωνικών με ελληνικούς χαρακτήρες==
| |||