Παυλικιανισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 36:
Οι τρεις απεσταλμένοι της αυτοκράτειρας στη [[Μικρά Ασία]], ο Λέων Αργυρός, ο Ανδρόνικος Δούκας και ο Σουδάλης, επέδειξαν πρωτοφανή σκληρότητα εναντίον των αιρετικών. Χιλιάδες Παυλικιανοί θανατώθηκαν μετά από βασανιστήρια. Σύμφωνα με τις βυζαντινές πηγές άλλοι Παυλικιανοί αποκεφαλίσθηκαν, άλλοι σταυρώθηκαν και άλλοι πνίγηκαν στη θάλασσα. Στα θύματα συμπεριλαμβανόταν ο πατέρας ενός αξιωματικού (πρωτομανδάτορα) του στρατού του θέματος των Ανατολικών, του Καρβέα. Αγανακτισμένος ο τελευταίος τέθηκε επικεφαλής 5.000 ομοθρήσκων του που κατέφυγαν στον εμίρη της Μελιτήνης. Ο πρώην αξιωματικός θα εξελισσόταν σε θανάσιμο εχθρό του [[Βυζάντιο|Βυζαντίου]].
Στο μεταξύ ο Σέργιος δολοφονήθηκε από έναν Ορθόδοξο [[Ορθοδοξία|Ορθόδοξο]] (περίπου το [[835]]). Τότε πραγματοποιήθηκε μία μεταβολή στη διακυβέρνηση των Παυλικιανών. Την πνευματική καθοδήγηση δεν θα ασκούσε πλέον ένα άτομο, αλλά μία συνέλευση πρώην συνεργατών του Σεργίου, των "συνεκδήμων". Ταυτόχρονα, καθώς οι Παυλικιανοί βρίσκονταν σε εμπόλεμη κατάσταση με την αυτοκρατορία, τα ηνία της εξουσίας πέρασαν στα χέρια του στρατιωτικού ηγέτη της κοινότητας, "του αρχηγού του οπλιτικού". Τη θέση αυτή ανέλαβε ο Καρβέας, όταν κατέφθασε στην Αργαούν.
Το 863 ο βυζαντινός στρατός τους χτύπησε με σφοδρότητα και ο αρχηγός τους Καρβέας σκοτώθηκε. Την θέση του διαδέχθηκε ο ανεψιός του [[Καρβέας|Καρβέα]], ο [[Χρυσόχειρ]] που επί [[Βασίλειος Α΄|Βασιλείου Α']] κυρίεψε την [[Έφεσος|Έφεσο]].
| |||