Προυσίας Β΄ της Βιθυνίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Ο '''Προυσίας Β' ο Κυνηγός''', ήταν βασιλιάς του [[Ελληνιστική περίοδος|ελληνιστικού]] κράτους της [[Βιθυνία|Βιθυνίας]], στην [[Ανατολία]], κατά την περίοδο περ. [[182 π.Χ.]] – [[149 π.Χ.]] Ήταν γιος του [[Προυσίας Α' της Βιθυνίας|Προυσία Α']] και της [[Απάμα Γ'|Απάμας]], κόρης του βασιλιά της [[Μακεδονικό βασίλειο|Μακεδονίας]], [[Δημήτριος Β' Αιτωλικός|Δημητρίου Β' του Αιτωλικού]].
 
Ο Προυσίας Β' διαδέχτηκε τον πατέρα του το [[182 π.Χ.]] στο θρόνο της Βιθυνίας. Όπως και ο πατέρας του, αναζήτησε σύζυγο στη Μακεδονία, νυμφευόμενος τελικά μια πριγκίπισσα που λεγόταν επίσης [[Απάμα Δ'|Απάμα]], κόρη του βασιλιά [[Φίλιππος Ε' της Μακεδονίας|Φιλίππου Ε']].
Γραμμή 50:
Καθώς ο Προύσιας δεν ήταν καθόλου αγαπητός στους υπηκόους του εξαιτίας της σκληρότητάς του, άρχισε να γίνεται ιδιαίτερα λαοφιλής ο γιος του, [[Νικομήδης Β' Επιφανής|Νικομήδης]]. Αυτό έπεσε στην αντίληψη του βασιλιά, ο οποίος έστειλε το γιο του να ζήσει στη Ρώμη. Ωστόσο κι εκεί ο νεαρός άνδρας κέρδισε την εύνοια των αρχών. Σκεπτόμενος το συμφέρον του ο Προυσίας έστειλε στη Ρώμη έναν άνδρα που ονομαζόταν [[Μένας]]. Τον επιφόρτησε με την αποστολή να βρει το Νικομήδη και μαζί να διεκδικήσουν τη μείωση της πολεμικής αποζημίωσης προς τον Άτταλο. Σε περίπτωση επιτυχίας όλα θα έβαιναν καλώς, ειδάλλως ο Μένας έλαβε τη διαταγή να θανατώσει το Νικομήδη. Για το λόγο αυτό έλαβε συνοδεία 2.000 στρατιώτες. <ref>Αππιανός, «Ρωμαϊκή Ιστορία: Μιθριδατικοί Πόλεμοι», [http://www.livius.org/ap-ark/appian/appian_mithridatic_01.html 4]</ref>
 
Από την πλευρά του ο Άτταλος έστειλε στη Ρώμη τον [[Ανδρόνικος της Περγάμου|Ανδρόνικο]], ο οποίος κατάφερε να αποδείξει ενωπίων των αρχόντων πως το ποσό της αποζημίωσης δεν ήταν μεγαλύτερο από τα λάφυρα που είχε κλέψει ο Προυσίας. Έτσι η ποινή δεν μειώθηκε. Από την πλευρά του ο Μένας, βλέποντας πως ο Νικομήδης ήταν αξιόλογος άνδρας, δεν αποφάσιζε να τον σκοτώσει, ωστόσο δεν μπορούσε να επιστρέψει στη Βιθυνία με άδεια χέρια. Ο Νικομήδης αντιλήφθηκε πως κάτι δεν πήγαινε καλά, και με την υποστήριξη του Ανδρόνικου, συνομώτησαν μεταξύ τους κατά του Προυσία. Συναντήθηκαν νύχτα σε ένα πλοίαπλοίo σε μια μικρή πόλη της [[Ήπειρος|Ηπείρου]], όπου και πριν το ξημέρωμα αποφάσισαν πώς θα προχωρήσουν. <ref>Αππιανός, «Ρωμαϊκή Ιστορία: Μιθριδατικοί Πόλεμοι», [http://www.livius.org/ap-ark/appian/appian_mithridatic_01.html 4]</ref>
 
Το πρωί ο Νικομήδης βγήκε από το πλοίο φορώντας τα βασιλικά χρώματα και φορώντας διάδημα στο κεφάλι. Ο Ανδρόνικος τον συνάντησε, τον αναγνώρισε ως βασιλιά και του παρείχε συνοδεία 500 ανδρών. Από την πλευρά του ο Μένας, προσποιήθηκε άγνοια μπροστά στους άνδρες του, ωστόσο αφού τους μίλησε τους έπεισε πως συμφέρον της χώρας ήταν η εκθρόνιση του τυραννικού βασιλιά και η άνοδος ενός νεότερου, που επιπλέον είχε την αποδοχή τόσο της Ρώμης, όσο και της Περγάμου. Έτσι ο Νικομήδης κέρδισε και την υποστήριξη των 2.000 ανδρών του Μένα. <ref>Αππιανός, «Ρωμαϊκή Ιστορία: Μιθριδατικοί Πόλεμοι», [http://www.livius.org/ap-ark/appian/appian_mithridatic_01.html 5]</ref>