Μανιερισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→Στον Βαζάρι: +πηγή |
|||
Γραμμή 6:
===Στον Βαζάρι===
O [[Τσενίνο Τσενίνι]], στο έργο του "Το βιβλίο της Τέχνης",<ref>C.Cennini, ''Il libro dell'arte o Trattato della pittura'', επιμ. G.Milanesi-C.Milanesi, Firenze 1859</ref> είναι ο πρώτος που χρησιμοποιεί τον όρο μανιέρα προκειμένου να μιλήσει για το στυλ ενός καλλιτέχνη, μιας ολόκληρης εποχής, ή μιας περιοχής. Με αυτή την τελευταία σημασία εμφανίζεται στα γραπτά των [[Λορέντσο Γκιμπέρτι]], [[Φιλαρέτε]], αλλά και στο διάσημο γράμμα που αποδίδεται στον [[Ραφαήλ]] προς τον [[Πάπας Λέων Ι΄|Πάπα Λέοντα Ι΄]].
Ο [[Τζόρτζιο Βαζάρι]] χρησιμοποιεί σε διάφορες περιπτώσεις τον όρο "μανιέρα". Τον χρησιμοποιεί προκειμένου να ξεχωρίσει τις τρεις εποχές καλλιτεχνών, οι οποίες αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του έργου του "[[Τζόρτζιο_Βαζάρι#Βίοι των πλέον εξαίρετων ζωγράφων, γλυπτών και αρχιτεκτόνων|Βίοι]]". Σε άλλες πολλές περιπτώσεις μέσα στο έργο του Βαζάρι συναντάμε τον όρο "μανιέρα" άλλωτε ως μία έννοια θετική κι άλλες φορές ως κάτι το αρνητικό. Αυτό συμβαίνει επειδή για τον ιστοριογράφο η Μανιέρα είναι πάντα κάτι το οποίο αντιτίθεται στην πιστή αναπαράσταση της πραγματικότητας. Ο Βαζάρι λοιπόν θεωρεί ότι πρέπει να υπάρχει μία ισορροπία μεταξύ των δύο άκρων (τυφλή αντιγραφή από τη φύση και υπερβολική επίδειξη του στυλ ενός καλλιτέχνη). Όταν αυτή η ισορροπία δεν υπάρχει χρησιμοποιεί τη λέξη μανιέρα με τρόπο υποτιμητικό.
| |||