Αετός (αστερισμός): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Προσθήκη: fa:عقاب (صورت فلکی) |
Dada (συζήτηση | συνεισφορές) μ. προσθ. |
||
Γραμμή 35:
Σήμερα όμως δεν αναγνωρίζεται ως ιδιαίτερος αστερισμός. Έτσι ο αστερισμός του Αετού απαρτίζεται μαζί με εκείνους του Αντίνοου από 73 αστέρες ορατούς με γυμνό μάτι, δηλαδή αστέρες 1ου μέχρι 6ου μεγέθους. Ιδία ονομασία φέρουν μόνο ο Αλτάιρ και ο άνωθεν αυτού '''γ''' που διατηρεί την αραβική ονομασία «[[Ταραζέντ]]».
Το όνομα Αετός του αστερισμού οφείλεται στον μυθολογικό αετό του [[Δίας (μυθολογία)|Διός]] που στο σύμπλεγμα αυτό των αστέρων οι αρχαίοι Έλληνες φαντάζονταν ότι έβλεπαν αετό να ίπταται και να μεταφέρει με τα νύχια του τον [[Γανυμήδης (μυθολογία)|Γανυμήδη]] στον [[Δίας (μυθολογία)|Δία]] προκειμένου να τον υπηρετήσει ως οινοχόος. Αργότερα ο Αδριανός για να τιμήσει τον ευνοούμενό του τον Αντίνοο αντικατέστησε στον αστερισμό τον Γανυμήδη δια του Αντινόου, και ονόμασε Γανυμήδη τον αστερισμό του [[Υδροχόος (αστερισμός)|Υδροχόου]]. Οι αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς αναφέρουν τον αστερισμό με διάφορες ονομασίες, όπως «Διός Όρνις», «Οιωνών Βασιλεύς» στον [[Πίνδαρος|Πίνδαρο]] και «Βάσανος» ή «Βασανιστήριον», παραπέμποντας στον αετό του μύθου του [[Προμηθέας|Προμηθέα]]. Αναφέρεται επίσης ως «Γυψ», ονομασία που πέρασε και στους Λατίνους συγγραφείς ως ''Vultur volans''<ref>Χ. Τομπουλίδης, ''Ουρανογραφία: Η ιστορία των αστερισμών'', εκδ. Λιβάνη, Αθήνα, 1993, σ. 58</ref>.
==Παραπομπές==
<references/>
[http://www.astrologicon.org/bibliotheca/eratosthenes/eratosthenes_katasterismoi7.htm Ερατοσθένης, Καταστερισμοί ή Αστροθεσίαι: Αετός]
| |||