Οι Αρκουδόγυφτοιαρκουδόγυφτοι κρατούσαν συνήθως ένα ντέφι ή ακόμη ποιοπιο παλιά τύμπανο με το οποίο απέδιδαν την μελωδία έχοντας δεμένη με αλυσίδα από τη ζώνη τους μια αρκούδα (πολύ σπάνια δύο) με φίμωτρο. Τις περισσότερες φορές είχαν και μια μαϊμού επίσης δεμένη με αλυσίδα από τη ζώνη τους. Διάλεγαν λοιπόν για τις παρουσιάσεις κυρίως πλατείες που παρουσίαζαν κάποια σχετική κίνηση ή και δρόμους συνοικιακούς. Όταν λοιπόν σταματούσαν κάποιοι περαστικοί, άρχιζε το πρόγραμμα!
==Η μελωδία==
Γραμμή 11:
==Μιμήσεις==
Μετά τον χορό ακολουθούσαν οι μιμήσεις βεβαίως με πρωταγωνίστρια την αρκούδα. Στην ερώτηση του αρκουδιάρη πως''Πώς ξυπνάει'' π.χ. ''η Βουγιουκλάκη'', η αρκούδα ξάπλωνε και τέντωνε τα πόδια της! ''Πώς πλένεται η Βουγιουκλάκη;'' (συνέχιζε εκείνος) και η αρκούδα ανασηκωνόταν και με τα μπροστινά της πόδια έτριβε το πρόσωπό της κ.λπ. Το θέαμα της κάθε παράστασης πραγματικά απέδιδε πλούσιο επιούσιο στον αρκουδιάρη.
==Η εκπαίδευση της αρκούδας==
Το θέαμα όμως αυτό απαιτούσε οι αρκουδόγυφτοι να είναι και εκπαιδευτές! Η εκπαίδευση λοιπόν γινόταν ως εξής: Άνοιγαν ένα λάκκο μέσα στον οποίο έριχναν αναμμένα κάρβουνα και τον σκέπαζαν με μια χοντρή λαμαρίνα. Όταν αυτή ζεσταινόταν έφερναν την αρκούδα δεμένη κοντά, και μόλις την ανέβαζαν στη λαμαρίνα παίζανε το ντέφι. Βέβαια η αρκούδα καιγότανε με αποτέλεσμα μη μπορώντας να φύγει ανασήκωνενα ανασηκώνει εναλλάξ τα πόδια, η δε μαϊμού χοροπήδαγε για να μη καίγεται. Από τη συνεχή επανάληψη, όποτε η αρκούδα άκουγε το ντέφι (αντανακλαστικά) επαναλάμβανε τις κινήσεις που έκανε πάνω στη ζεστή λαμαρίνα! Στη συνέχεια η αρκούδα στο άκουσμα «πως πλένεται» προσπαθούσε να βγάλει από το πρόσωπό της το πανί που κάποιος κάθε φορά από πίσω με ένα καλάμι το έφερνε στο πρόσωποπρόσωπό της!
* Σήμερα, αν και το θέαμα αυτό έχει εκλείψει στην Ελλάδα (από το [[1970]]) με σχετικό νόμο, παράλληλα με τις φιλοζωϊκές οργανώσεις όπως ο "Αρκτούρος" που προστατεύουν το είδος αυτό του ζώου, συνεχίζεται, λίγο σπάνια, σε πόλεις της Τουρκίας.
==Εκφράσεις==
Βέβαια εκτός από τα παραπάνω η λέξη ''αρκουδόγυφτος'' μεταφορικά σήμαινε και τον ρυπαρό και απολίτιστο άνθρωπο. ΑντίθεταΕπίσης, ''αρκουδιαραίους'' ονόμαζε παλαιότερα ο ελληνικός λαός τους Βούλγαρους (ως εμπορευόμενοι εμπορευόμενους αρκούδες), ενώ σήμερα, σκωπτικά, ονομάζονται «''αρκουδιάρηδες»'' οι έντονα δασύτριχοι που εμφανίζονται στις παραλίες.
