Φαίακες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Οι Φαίακες διακρίνονταν για τη φιλοξενία τους, όπως την περιγράφει ο Όμηρος μετά τη διάσωση του [[Οδυσσέας|Οδυσσέα]] από τη [[Ναυσικά]] στη «Νήσο των Φαιάκων». Ο βασιλιάς τους εμφανίζεται να κυβερνά ως πρόεδρος ενός συμβουλίου αποτελούμενου από 12 άλλους άρχοντες, ως ίσος προς εκείνους και όχι ως μέλος μιας ανώτερης τάξεως (Παπαρρηγοπούλου-Καρολίδου: ''Ιστορία του Ελληνικού `Εθνους'', τ. Α΄, σελ. 78). Οι Φαίακες ήταν ειρηνικός λαός που αποστρεφόταν τον πόλεμο, εργατικοί και εύθυμοι, αγαπούσαν το καλό φαγητό, τα λουτρά, τον έρωτα, τα τραγούδια και τον χορό. ''«Η εντολή αυτών είναι να παραπέμπωσιν ακινδύνως εις την πατρίδα των πάντας τους προς αυτούς πλέοντας», πράγμα το οποίο κατόρθωναν με τα θαυμαστά πλοία τους. Τα πλοία αυτά δεν είχαν κουπιά, ούτε πηδάλιο και διέτρεχαν τη θάλασσα σαν να ήταν φτερωτά (''[[Οδύσσεια]]'', η 34-35), προικισμένα με αυτό το χαρακτηριστικό από τον θεό Ποσειδώνα, ενώ είχαν νου και μυαλό ανθρώπινο: ''«Γιατί δεν έχουν τα γοργά καράβια των Φαιάκων / σαν τ' άλλα τα πλεούμενα τιμόνια ή κυβερνήτες, / μον' βρίσκουν έτσι μόνα τους τη σκέψη των ανθρώπων / και ξέρουν όλων τα χωριά, τα καρπερά χωράφια, / και γοργοτάξιδα περνούν της θάλασσας τα πλάτια, / κρυμμένα μες στην καταχνιά και στην πυκνή θολούρα / κι ούτε φοβούνται να χαθούν, μήτε κακό να πάθουν.» (''Οδύσσεια'', μετάφρ. Ζ. Σίδερη, θ 557-563)

 

==Πηγές==

* Emmy Patsi-Garin: ''Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας'', εκδ. οίκος «Χάρη Πάτση», Αθήνα 1969

* ''Ομήρου Οδύσσεια'', αρχαίον κείμενον - έμμετρος μετάφρασις Ζησίμου Σίδερη, εκδ. οίκος Ιωάννου & Π. Ζαχαροπούλου, Αθήναι 1939

 

[[Κατηγορία:Μυθικοί λαοί|Φαιακες]]

[[Κατηγορία:Οδύσσεια|Φαιακες]]