Πάπας Βιγίλιος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Egmontaz (συζήτηση | συνεισφορές)
μ →‎Στην Κωνσταντινόπολη: αντικατ. Σεσίλια
μ επιμέλεια
Γραμμή 4:
|από = [[29 Μαρτίου]] [[537]]
|έως = [[7 Ιουνίου]] [[555]]
|προκάτοχος = [[Πάπας ΣιλβεριοςΣιλβέριος|ΣιλβεριοςΣιλβέριος]]
|διάδοχος = [[Πάπας Πελάγιος Α΄|Πελάγιος Α΄]]
|θυρεός =
Γραμμή 11:
 
==Βιογραφία==
Ο Βιγίλιος κατάγονταν από σημαντική Ρωμαϊκή οικογένεια. Ο πατέρας του, Ιωάννης, ήταν ύπατος<ref>Αναστάσιος Βιβλιοθηκάριος, ''Historia De Vitis Romanorum Pontificum''</ref> ενώ ο αδερφός του, Ρεπάρατος ήταν συγκλητικός.<ref>Προκόπιος, ''Περι του γοτθικού πολέμου'', Ι, 26</ref> Έγινε [[διάκονος]] της Ρωμαϊκής Εκκλησίας το 531, χρονιά κατά την οποία ο Ρωμαϊκός κλήρος συμφώνησε να δώσει την εξουσία στον πάπα να καθορίζει τον διάδοχό του. Ο Βιγίλιος ορίστικεορίστηκε από τον Πάπα [[Πάπας Βονιφάτιος Β'|Βονιφάτιο Β']] ως διάδοχός του. Η αντίθεση σε αυτή την διαδικασία διαδοχής, οδήγησε τον Βονιφάτιο να αποσύρει τον διορισμό του ΒιγίλουΒιγίλιου και να κάψει το αντίστοιχο διάταγμα.
 
Ο μεθεπόμενος πάπας από τον Βονιφάτιο, [[Πάπας Αγαπητός Α΄|Αγαπητός ο Α΄]], διόρισε τον Βιγίλιο, παπικό αντιπρόσωπο ([[Αποκρισιάριος|αποκρισιάριο]]) στην [[Κωνσταντινούπολη]] και έτσι βρέθηκε στην πρωτεύουσα της Ανατολής. Η αυτοκράτειρα [[Θεοδώρα (6ος αιώνας)|Θεοδώρα]] προσπάθησε να τον πάρει με το μέρος της για να εκδικηθεί τον εκτοπισμό του [[Μονοφυσιτισμός|μονοφυσίτη]] [[Πατριάρχης Άνθιμος Α΄|πατριάρχη Άνθιμου]] από τον πάπα Αγαπητό και επιπλέον να αποκτήσει βοήθεια για τον αγώνα της υπέρ των Μονοφυσιτών.
 
Λέγεται ότι ο Βιγίλιος συμφώνησε με τα σχέδια της αυτοκράτειρας, αφού του υποσχέθηκε την Παπική Έδρα και μεγάλο χρηματικό ποσό (700 λίβρες χρυσό). Μετά τον θάνατο του Αγαπητού στις 22 Απριλίου του 536, ο Βιγίλιος επέστρεψε στη Ρώμη εφοδιασμένος με γράμματα από την αυτοκρατορική αυλή, και χρήματα. Στο μεταξύ πάπας είχε γίνει ο [[Πάπας Σιλβέριος|Σιλβέριος]] με την βοήθεια της επιρροής του βασιλιά των Γότθων. Λίγο μετά ο [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|βυζαντινός]] στρατηγός [[Βελισάριος]] οχύρωσε την Ρώμη, η οποία παρόλα αυτά ξαναπολιορκίθηκεξαναπολιορκήθηκε από τους Γότθους. Ο Βιγίλιος έδωσε στον Βελισάριο τα γράμματα από την αυλή της Κωνσταντινούπολης, τα οποία τον υποδείκνυαν για τον παπικό θρόνο. ΚατηγορόνταςΚατηγορώντας ψευδώς τον Σιλβέριο, έπεισε τον Βελισάριο να τον εκθρονίσει και με την επιρροή του εκλέχτηκε πάπας στην θέση του. Χειροτονήθηκε και ενθρονίστηκε στις 29 Μαρτίου του 537.
 
===Παποσύνη===
Γραμμή 21:
Ο Βιγίλιος φρόντισε ώστε ο εκθρονισμένος Σιλβέριος να φυλακισθεί, όπου και πέθανε λόγω των κακών συνθηκών κράτησής του. Μετά τον θάνατο του Σιλβέριου ο Βιγίλιος αναγνωρίστηκε ως Πάπας από όλο τον Ρωμαϊκό κλήρο. Πολλές από αυτές τις κατηγορίες για τον Βιγίλιο φαίνονται μεγαλοποιημένες, αλλά σίγουρα ο τρόπος της ανέλιξής του στον παπικό θρόνο δεν ήταν κανονικός. Παρόλα αυτά η αυτοκράτειρα Θεοδώρα θεώρησε ότι εξαπατήθηκε γιατί ο Βιγίλιος, αφού ικανοποίησε την φιλοδοξία του να γίνει πάπας, διατήρησε την ίδια στάση με τον προκάτοχό του απέναντι στους [[Μονοφυσιτισμός|μονοφυσίτες]] και τον εκθρονισμένο Άνθιμο. Σε μία υποτιθέμενη επιστολή του προς τους καθηρημένους Μονοφυσίτες πατριάρχες, [[Πατριάρχης Άνθιμος Α΄|Άνθιμο]], Σέβερο και Θεοδόσιο, ο πάπας συμφωνεί μαζί τους. Η επιστολή θεωρείται πλαστή από πολλούς ερευνητές καθώς φέρει όλα γνωρίσματα της πλαστογραφίας(cf. Duchesne in Revue des quest. histor. (1884), II, 373; Chamard, ibid., I (1885), 557; Grisar in Analecta romana, I, 55 sqq.; Savio in Civilta catt., II (1910), 413-422). Ο Βιγίλιος δεν αποκατέστησε τελικά τον Άνθιμο στον θρόνο του.
 
Το [[540]] τελικά ο Βιγίλιος πήρε θέση στο ζήτημα του Μονοφυσιτισμού, στέλνοντας δύο επιστολές στην Κωνσταντινούπολη. Το ένα απευθηνόταν στον αυτοκράτορα [[Ιουστινιανός|Ιουστινιανό]] και το άλλο στον [[Πατριάρχης Μηνάς|πατριάρχη Μηνά]]. Και στις δύο υποστηρίζει θετικά τις [[Σύνοδος (εκκλησιαστική)|συνόδους]] της [[Σύνοδος της Εφέσου|Εφέσου]] και της [[Σύνοδος της Χαλκηδόνας|Χαλκηδόνας]] όπως επείσηςεπίσης και τις αποφάσεις του πάπα [[Πάπας Λέων Α΄|Πάπα Λέοντος]], ενώ εγκρίνει την καθαίρεση του Πατριάρχη Άνθιμου. Πολλά από τα σωζώμενασωζόμενα γράμματα των πρώτων χρόνων της παποσύνης του δίνουν πληροφορίες για την εμπλοκή του στα εκκλησιαστικά ζητήματα διαφόρων χωρών. Στις 6 ΜατρίουΜαρτίου του 538 έγραψε στον επίσκοπο [[Καισάριος της Αρλ|Καισάριο της Αρλ]] για το [[επιτίμιο]] του αυστρασιανού βασιλιά Theudebert εξαιτίας του γάμου του με την χήρα του αδελφού του. Στις 29 Ιουνίου 538 στάλθηκε δεκρετάλιο στον επίσκοπο Πορφούτουρο της Μπράγκα περιέχοντας αποφάσεις του σε διάφορα ζητήματα εκκλησιαστικής πειθαρχίας. ο Επίσκοπος [[Αυξάνιος]] και ο διάδοχός του, [[Αυριλιανός της Άρλ]], ξεκίνησαν αλληλογραφία με τον πάπα σχετικά με την καθιέρωση του [[Πάλλιον|πάλλιου]] σαν σύμβολο του τίτλου αλλά και της εξουσίας του παπικού λαγάτουλεγάτου της Γαλατίας. Το 543 ο Ιουστινιανός εξέδωσε διάταγμα που καταδίκαζε τις διάφορες αιρέσεις του Ωριγένη, το διάταγμα αποστάλθηκε και στους πατριάρχες της Ανατολής και στον Βιγίλιο.
[[Αρχείο:Papa Virgilio 1678.jpg|thumb|200px|left|Πάπας Βιγίλιος]]
 
===Στην ΚωνσταντινόποληΚωνσταντινούπολη===
ΠροσπαθόνταςΠροσπαθώντας να αποσπάσει την προσοχή του Ιουστινιανού από τον Ωριγενισμό, ο [[Θεόδωρος Ασκίδας]], επίσκοπος Καισαρείας, του επισήμανε ότι καταδικάζοντας τους διάφορους αντιπροσώπους της Σχολής της Αντιόχειας, υπέρμαχους του [[Νεστοριανισμός|Νεστοριανισμού]] θα έκανε ευκολότερη την επανένωση με τους Μονοφυσίτες. Ο Αυτοκράτορας που αγωνιούσε να πάρει με το μέρος του τους Μονοφυσίτες, συμφώνησε σε αυτό, και το 543 ή το 544 εξέδωσε νέο έδικτο καταδικάζοντας τα [[Τρία Κεφάλαια]]. Οι πατριάρχες και οι επίσκοποι της Ανατολής υπέγραψαν την καταδίκη των Τριών Κεφαλαίων. Στην Δυτική Ευρώπη όμως η διαδικασία κρίθηκε αδικαιολόγητη και επικίνδυνη, επειδή υπήρχε ο φόβος ότι θα μείωνε την σημασία της [[Σύνοδος της Χαλκηδόνας|Συνόδου της Χαλκηδόνας]]. Ο Βιγίλιος αρνήθηκε να αναγνωρίσει το αυτοκρατορικό έδικτο και κλήθηκε στην Κωνσταντινούπολη από τον Ιουστινιανό για την επίλυση του ζητήματος με σύνοδο. Σύμφωνα με το «[[Liber Pontificalis]]» στις 20 Νοεμβρίου, ενώ ο πάπας ιερουργούσε στην Γιορτή της Αγίας Σεσίλιας στην Εκκλησία της Αγίας Σεσίλιας στην Τραστέβερε, και πριν η λειτουργία τελειώσει του δώθηκεδόθηκε η εντολή από τον αυτοκρατορικό απεσταλμένο, Άνθιμο, να ξεκινήσει αμέσως για την Κωνσταντινούπολη. Ο πάπας μεταφέρθηκε σε ένα πλοίο που τον περίμενε στον Τίβερη, ενώ μέρος των κατοίκων τον καταριόταν και πετούσε πέτρες στο πλοίο. Η Ρώμη πολιορκούνταν από τους [[Γότθοι|Γότθο]] βασιλιά [[Τοτίλας|Τοτίλα]] και οι κάτοικοι περιήλθαν σε μεγάλα δεινά. Ο Βιγίλιος έτσειλεέστειλε πλοία με σιτηρά στην Ρώμη αλλά αυτά αιχμαλωτίστικαναιχμαλωτίστηκαν από τους Γότθους. Σύμφωνα με το «Liber pontificalis», ο πάπας έφυγε από την Ρώμη κατά πάσα πιθανότητα στις 22 Νοεμβρίου του 545. Έμεινε αρκετό διάστημα στην [[Σικελία]] πρίν καταλήξει στην Κωνσταντινούπολη στα τέλη του 546 ή τον Ιανουάριο του 547.
 
Ο Βιγίλιος προσπάθησε να πείσει τον αυτοκράτορα να στείλει βοήθεια στους κατοίκους της Ρώμης και της Ιταλίας που δεινοπαθούσαν από τους Γότθους. Το κύριο ενδιαφέρον όμως του Ιουστινιανού ήταν το θέμα των Τριών Κεφαλαίων, και καθώς ο Βιγίλιος δεν ήταν έτοιμος να κάνει τέτοιου είδους συμβιβασμούς και αμφιταλαντεύονταν, έμμελεέμελλε να υποφέρει. Η αλλαγή της στάσης του μπορεί να εξηγηθεί από το γεγονός ότι η καταδίκη των εν λόγω γραπτών ήταν δικαιολογημένη στην ουσία της, όμως φαίνονταν άκαιρη και θα οδηγούσε σε καταστροφηκεςκαταστροφικές διαμάχες με την Δυτική Ευρώπη. Τελικά ο Βιγίλιος αναγνώρισε τις αποφάσεις της [[Δεύτερη Σύνοδος της Κωνσταντινούπολης|Δεύτερης Συνόδου της Κωνσταντινούπολης]] σε ένα γράμμα στις 8 Δεκεμβρίου του 553 προς τον πατριάρχη [[Πατριάρχης Ευτύχιος|Ευτύχιο]] και διακύρηξεδιακήρυξε την απόφασή του λεπτομερώς με ένα «Καταστατικό» στις 26 Φεβρουαρίου του 554. Έτσι μετά από 8 χρόνια παραμονής του στην Κωνσταντινούπολη και αφού ήρθε σε συνεννόηση με τον Ιουστινιανό ξεκίνησε το ταξίδι επιστροφής στην Ρώμη την άνοιξη του 555 κατά την διάρκεια του οποίου πέθανε στις [[Συρακούσες]]. Το σώμα του μεταφέρθηκε στην Ρώμη και θάφτηκε στην Βασιλική του Σιλβέστρου πάνω από την κατακόμβη της Πρισκίλλας στην Σαλάρια Οδό.
 
==Πηγές==