Βίλχελμ Ρίττερ φον Λέεμπ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Προσθήκη: bs:Wilhelm von Leeb |
|||
Γραμμή 10:
Αρχικά αξιωματικός του Επιτελείου, ο Λέεμπ μετατέθηκε στην 11η Βαυαρική Μεραρχία Πεζικού. Το [[1916]] προάχθηκε σε [[Ταγματάρχης|Ταγματάρχη]] και, στις [[29 Μαΐου]] του απονεμήθηκε ο Σταυρός των Ιπποτών της Τάξεως του Τάγματος του Μαξ-Γιόζεφ. Το παράσημο αυτό, αντίστοιχο με το πρωσικό "Pour le Mérite" συνοδεύτηκε με την απονομή τίτλου ευγενείας ([[21 Ιουνίου]] 1916), πράγμα που του επέτρεψε να προσθέσει τον τίτλο "Ritter" και το πρόθεμα "φον" στο όνομά του. Ως Ταγματάρχης έλαβε μέρος στην μάχη του Κόβελ εναντίον των Ρώσων<ref>Spencer C. Tucker, Priscilla Mary Roberts, Jack Greene, Cole C. Kingseed, Malcolm Muir, David T. (DRT) Zabecki, Allan R. (FRW) Millett ''World War II: A Student Encyclopedia'', ABC-CLIO, 2005 ISBN 1851098577</ref>. Λίγο αργότερα μετατέθηκε στο Ανατολικό μέτωπο. Το [[1917]] τοποθετήθηκε στο Επιτελείο του Διαδόχου Ρούπρεχτ (Rupprecht) της Βαυαρίας.
Μετά τον Πόλεμο ο Λέεμπ κρίθηκε ότι μπορούσε να παραμείνει στην Ράιχσβερ, τον μικρό στρατό που η [[Συνθήκη των Βερσαλλιών]] επέτρεπε στην Γερμανία να διατηρεί. Το [[1920]] προάχθηκε σε [[Αντισυνταγματάρχης|Αντισυνταγματάρχη]]. Το [[1923]] έλαβε μέρος στην καταστολή του "[[Πραξικόπημα της μπιραρίας|Πραξικοπήματος της
Ο Λέεμπ δεν ήταν μόνον αξιωματικός της δράσης, αλλά και εξαίρετος θεωρητικός, ιδιαίτερα στην τακτική του αμυντικού πολέμου. Συνέγραψε πολλά άρθρα αλλά και το βιβλίο "Die Abwehr" (Σε Άμυνα), το οποίο εκδόθηκε το [[1938]] και οι θεωρητικές του τοποθετήσεις του είχαν προσδώσει διεθνή αναγνώριση. Οι [[Σοβιετική Ένωση|Σοβιετικοί]], με την ανασυγκρότηση του [[Κόκκινος Στρατός|Κόκκινου Στρατού]], ενστερνίστηκαν πολλές από τις αρχές που πρότεινε ο Λέεμπ στις δημοσιεύσεις του, ενσωματώνοντάς τις σε αντίστοιχους στρατιωτικούς κανονισμούς.
Όταν οι [[Εθνικοσοσιαλισμός|Ναζιστές]] κατέλαβαν την εξουσία το [[1933]] ο Λέεμπ δεν ήταν από τους ένθερμους θιασώτες τους. Ο Χίτλερ τον χαρακτήριζε "αδιόρθωτο αντιναζιστή", αν και ο Λέεμπ ποτέ δεν συμμετείχε σε καμία αντιστασιακή κίνηση εναντίον του Ναζισμού ή του ενσαρκωτή του. Ο Χίτλερ χλεύαζε, επίσης, τις θρησκευτικές αντιλήψεις του Στρατηγού του. Το [[1934]] προάχθηκε σε Αντιστράτηγο και ανέλαβε την Διοίκηση της 2ης Στρατιάς στο [[Κέσσελ]]. Τέσσερα χρόνια αργότερα θα βρεθεί επικεφαλής του καταλόγου των αποστρατευομένων αξιωματικών, ύστερα από την υπόθεση [[Βέρνερ φον Μπλόμπεργκ#Η υπόθεση Μπλόμπεργκ - Φριτς|Μπλόμπεργκ-Φριτς]].
Δεν παρέμεινε επί πολύ σε αποστρατεία: Τον Αύγουστο του [[1938]], ύστερα από την "κρίση" στην [[Τσεχοσλοβακία]] ο Λέεμπ ανακαλείται στην ενεργό υπηρεσία και του ανατίθεται η Διοίκηση της νεοσυσταθείσης 12ης Στρατιάς. Δεν χρειάστηκαν εχθροπραξίες, καθώς η [[Ναζιστική Γερμανία|Γερμανία]] ενσωμάτωσε χωρίς σύρραξη την [[Σουδητία]] και οι άνδρες του Λέεμπ την κατέλαβαν ειρηνικά. Ο Λέεμπ επέστρεψε στην Βαυαρία και στην αποστρατεία του.
| |||