Επεξεργασία σήματος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ως '''σήμα''' ορίζουμε τις τιμές που λαμβάνει μία ποσότητα '''y''' (εξαρτημένη [[μεταβλητή]]) η οποία μεταβάλλεται συναρτήσει μίας άλλης ποσότητας '''x''' (ανεξάρτητη μεταβλητή). Αν οι ποσότητες x και y λαμβάνουν συνεχείς τιμές (π.χ. από το κλειστό [[πραγματικοί αριθμοί|πραγματικό διάστημα]] [0,+100]) τότε το σήμα είναι μία συνάρτηση '''y(x)''' και χαρακτηρίζεται ''αναλογικό''. Αν η ποσότητα y λαμβάνει συνεχείς τιμές αλλά η ποσότητα x μόνο διακριτές τιμές (π.χ. από το σύνολο Ν των [[φυσικοί αριθμοί|φυσικών αριθμών]]) τότε το σήμα λέγεται ''διακριτού χρόνου'' και πρόκειται για μία [[ακολουθία]] y[n], ενώ αν τα x και y λαμβάνουν διακριτές τιμές έχουμε πάλι ακολουθία y[n] και το σήμα λέγεται ''ψηφιακό''. Ένα ψηφιακό σήμα μπορεί να προκύψει από ένα αναλογικό σήμα, μέσω μίας διεργασίας γνωστής ως '''[[δειγματοληψία (επεξεργασία σήματος)|δειγματοληψίας]]''', π.χ. με στόχο το σήμα να αποθηκευτεί και να υποστεί επεξεργασία σε έναν [[ψηφιακή τεχνολογία|ψηφιακό]] [[ηλεκτρονικός υπολογιστής|ηλεκτρονικό υπολογιστή]].