Γαληνίτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 12:
|Υφή = Κοκκώδης έως συμπαγής, ορισμένες φορές δικτυοειδής ή στιφρή
|Διδυμία = Στο επίπεδο {111}, επαφής ή διεισδύσεως
|Σκληρότητα (κλίμακα Mohs) = 2,5
|Σχισμός = Τέλειος κατά {001}, ατελής κατά {111}
|Θραύση = Κογχοειδής
Γραμμή 23:
|Παραλλαγές =
}}
[[FileΑρχείο:1940 greek homemade galena radio receiver.JPG|thumb|right|Αυτοσχέδιος ραδιοφωνικός δέκτης με κρύσταλλο γαληνίτη, κατασκευασμένος στην Ελλάδα το 1940. Συλλογή Γ. Παναγιωτίδη.]]
 
Ο '''Γαληνίτης''' (αγγλ. Galena) είναι [[ορυκτό]] και το κυριότερο μετάλλευμα του [[Μόλυβδος|μολύβδου]].
 
Γραμμή 34:
 
==Χρήση==
[[File:1940 greek homemade galena radio receiver.JPG|thumb|right|Αυτοσχέδιος ραδιοφωνικός δέκτης με κρύσταλλο γαληνίτη, κατασκευασμένος στην Ελλάδα το 1940. Συλλογή Γ. Παναγιωτίδη.]]
Ο γαληνίτης είναι [[ημιαγωγός]] και μπορεί να χρησιμοποιηθεί, σε συνδυασμό με ένα λεπτό σύρμα, για να σχηματιστεί μια [[δίοδος επαφής σημείου]]. Η ιδιότητά του αυτή είναι χρήσιμη για τη [[φώραση]] των [[ραδιοφωνικά κύματα|ραδιοφωνικών κυμάτων]] και την κατασκευή απλών ραδιοφωνικών δεκτών, των λεγόμενων [[ραδιόφωνο κρυστάλλου|ραδιοφώνων κρυστάλλου]]. Πρόκειται για πολύ απλά κυκλώματα τόσο στο σχεδιασμό όσο και στην υλοποίηση, που επιτρέπουν ωστόσο ακρόαση ραδιοφωνικών σταθμών στις περισσότερες μπάντες κυμάτων, και μάλιστα χωρίς τη χρήση [[ηλεκτρικό ρεύμα|ηλεκτρικού ρεύματος]], καθώς ο δέκτης αντλεί την ενέργεια που χρειάζεται από τα ραδιοφωνικά κύματα. Τέτοιοι δέκτες κατασκευάστηκαν ευρέως στις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα, ενώ συνεχίζουν να κατσκευάζονται ως τις μέρες μας από χομπίστες. Κατά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, αποτέλεσαν, λόγω της απλότητας της κατασκευής τους και της δυνατότητας χρήσης τους οπουδήποτε, τρόπο ακρόασης ραδιοφωνικών σταθμών σε περιοχές ή περιστάσεις που η χρήση άλλων ραδιοφώνων ήταν απαγορευμένη ή αδύνατη.