Πολιτική οικολογία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Με την ίδια λογική υποστηρίζει την ανάγκη για αποκέντρωση και διαφοροποίηση του συστήματος παραγωγής και κατανάλωσης σε μικρότερη κλίμακα (τοπική οικονομία) και σε περισσότερες από μία εναλλακτικές (πολυκαλλιέργεια, πολλαπλές μορφές ενέργειας και μετακίνησης κ.α.). Τα πιο ριζοσπαστικά ρεύματα, επεκτείνουν την ανάλυση τους στους θεσμούς και τις σχέσεις στο εσωτερικό της κοινωνίας και στον πολιτισμό. Με αυτό τον τρόπο διεκδικούν και πειραματίζονται, τρόπους εναλλακτικής οργάνωσης της κοινωνίας, όπως εναλλακτική εκπαίδευση, πολυ-πολιτισμικότητα, κλπ.

 

 

Η πολιτική οικολογία {{πηγή}} συχνά συμπεριλαμβάνεται στην παράδοση των ανθρωπιστικών κοινωνικών κινημάτων, όπως το εργατικό και σοσιαλιστικό κίνημα, το δημοκρατικό κίνημα, ο [[φεμινισμός]] και άλλα. Θεωρείται {{πηγή}} δε ένα από τα [[νέα κοινωνικά κινήματα]] που γεννήθηκαν μετά τα γεγονότα του [[Μάη του 68]] και της [[πετρελαική κρίση|πετρελαικής κρίσης]] του 73, μέσα στις μεταβιομηχανικές κοινωνίες([[Αλαίν Τουραίν]]), και από την αντίδραση ορισμένων ανθρώπων (οργανισμών) μπροστά στην καταστροφή του περιβάλλοντος (το χώρο τους). Είναι εξάλλου και το μοναδικό {{πηγή}} από τα λεγόμενα νέα κοινωνικά κινήματα που στηρίζονταν σε μια γενικότερη κριτική της οργάνωσης της κοινωνίας και τρόπου παραγωγής, καθώς τα υπόλοιπα εξέφραζαν συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες (νέοι, εθνικές μειονότητες, γυναίκες, ομοφυλόφιλοι κ.α.). Εξάλλου οι ιδέες της πολιτικής οικολογίας έγιναν βάση του [[πράσινου κινήματος]] και των [[Πράσινοι|πράσινων κομμάτων]].