Μονή Οσίου Λουκά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 38:
== Διάκοσμος ==
[[Image:Byzantine fresca from St-Lucas.jpg|thumb|right|200px|Τοιχογραφία του Ιησού του Ναυή, 12ος με 13ος αι.]]
Ο Όσιος Λουκάς είναι το μεγαλύτερο από τα τρία σωζόμενα μοναστήρια της μεσοβυζαντινής περιόδου στην Ελλάδα. Διαφέρει από το [[Μονή Δαφνίου|Δαφνί]] και τη [[Νέα Μονή]] στο ότι αφιερώνεται σε ένα μοναδικό άγιο. Η προφητεία του Οσίου για την ανακατάληψη της Κρήτης τιμάται από την εικόνα του [[Ιησούς του Ναυή|Ιησού του Ναυή]] στον εξωτερικό τοίχο της εκκλησίας της Παναγίας (αποκαλύφθηκε κατά την αναστήλωση το 1964), ο Ιησούς θεωρούνταν "μαχητής της πίστης", του οποίου η βοήθεια ήταν αποτελεσματική στους πολέμους ενάντια στους [[Άραβες]]. Το Καθολικό περιέχει τα πιο καλοδιατηρημένα σύνολα ψηφιδωτών από την περίοδο της Μακεδονικής Αναγέννησης. Όμως το σύνολο δεν είναι ολόκληρο: η αρχική εικόνα του Χριστού Παντοκράτορα, στον τρούλο λείπει, όπως και οι μορφές των αρχαγγέλων που τοποθετούνται συνήθως ανάμεσα στα επάνω παράθυρα.
Υπάρχουν στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η μονή ήταν ξακουστή σε όλο το Βυζάντιο για την πολυτελή της διακόσμηση, η οποία απλωνόταν σε όλες τις επιφάνειες. Εκτός από τα τείχη, τη γλυπτική, τα χρυσά και αργυρά πινάκια, τις τοιχογραφίες και τα ψηφιδωτά (εξαιρετικά εντυπωσιακά στις κοίλες επιφάνειες, το εσωτερικό κοσμούσαν εικόνες, πολυέλαιοι, μεταξωτές κουρτίνες και υφάσματα βωμών (αντιμήνσια). Μόνο ένα τμήμα τους σώζεται σήμερα στη θέση του, κυρίως οι χρωματιστές επενδύσεις των μαρμάρων και τα κιγκλιδώματα των παραθύρων. Παρά τις απώλειες το Καθολικό "δίνει την καλύτερη εντύπωση που μπορεί να αποκομίσει κανείς οπουδήποτε σήμερα για τη μορφή του εσωτερικού ενός ναού τους πρώτους αιώνες μετά το τέλος της [[Εικονομαχία|Εικονομαχίας]]".<ref>''Banister Fletcher's A History of Architecture'' (ed. by Dan Cruickshank). Architectural Press, 1996. ISBN 0-7506-2267-9. Page 310.</ref>
| |||