Μονή Οσίου Λουκά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Conudrum (συζήτηση | συνεισφορές)
Conudrum (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 15:
 
== Ιστορία ==
Το μοναστήρι του Οσίου Λουκά βρίσκεται σε γραφική πλαγιά του Ελικώνα σε τοποθεσία όπου βρισκόταν άλλοτε ναός της [[Δήμητρα|Δήμητρας]] και περιβάλλεται από οροπέδιο που καλύπτεται από ελαιώνα. Το φυσικό τοπίο δεν έχει αλλοιωθεί από οικιστική ή άλλη δραστηριότητα και διατηρεί την αυθεντικότητά του. Πληροφορίες για την ιστορία του μοναστηριού αντλούνται από το βίο του Οσίου Λουκά, έργο ανωνύμου του 962, και τις Ακολουθίες της Κοιμήσεως και της Ανακομιδής του λειψάνου του, πηγές που θεωρούνται αξιόπιστες κατά τους αρχαιολόγους <ref>http://odysseus.culture.gr/h/3/gh351.jsp?obj_id=8081</ref>. Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, ιδρυτής της μοναστικής ζωής στη Μονή είναι ο ίδιος ο Όσιος, ο οποίος ασκήτευσε εκεί τα τελευταία επτά χρόνια της ζωής του (946-953). Είχε γεννηθεί στο [[Δελφοί|Καστρί]] [[Φωκίδα|Φωκίδας]] το 896 από γονείς πρόσφυγες από την [[Αίγινα]]. Από νωρίς ακολούθησε το μοναχισμό και στα τέλη του 910 ή 911 βρίσκεται ως μοναχός στην [[Αθήνα]], ύστερα σε διάφορα ησυχαστήρια της Φωκίδας και της αντίπερα [[Κορινθία|κορινθιακής]] ακτής. Οι μετακινήσεις του Οσίου υπαγορεύονταν από την απειλή των Βουλγάρων του [[Συμεών Α΄ της Βουλγαρίας|Συμεών]]. Το 946/947 εγκαθίσταται στην τοποθεσία του σημερινού μοναστηριού και πεθαίνει το 953.
 
Ο Όσιος ήταν μορφή αγαπητή στον τοπικό πληθυσμό αλλά και στους αξιωματούχους του [[Θέμα (Βυζάντιο)|θέματος]] Ελλάδος του οποίου έδρα ήταν η [[Θήβα]]. Άσκησε φιλανθρωπικό και θεραπευτικό έργο ενώ είχε το χάρισμα να προφητεύει το μέλλον. Είχε μάλιστα προβλέψει το 941 την ανακατάληψη της [[Κρήτη|Κρήτης]] από τον στρατηγό [[Νικηφόρος Φωκάς|Νικηφόρο Φωκά]] επί [[Ρωμανός Β'|Ρωμανού του Β΄]] (961) με τα αποδιδόμενα λόγια: "Ρωμανὸς Κρήτην χειροῦται". Αυτές οι ικανότητες του οσίου και η φήμη του μετά θάνατον συνέβαλαν ώστε να αποκτήσει η περιοχή προσκυνηματικό ενδιαφέρον και μάλιστα ο στρατηγός του θέματος Κρηνίτης χρηματοδότησε την οικοδόμηση εκκλησίας όσο ζούσε ο όσιος το 946, την Αγία Βαρβάρα η οποία ολοκληρώθηκε μετά το θάνατο του Οσίου. Ο Όσιος τάφηκε στο δάπεδο του κελιού του και το 955 μοναχοί έκτισαν σταυροειδές κτήριο γύρω από τον τάφο του καθώς και τα πρώτα κελιά της μοναστικής κοινότητας.