Αρχιεπίσκοπος Θεόκλητος Α΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα: Ο '''Θεόκλητος''' (κατά κόσμον ''Μηνόπουλος'') ήταν Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κατά τα έτη 1902-1917 και [[192…
 
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Ο '''Θεόκλητος''' (κατά κόσμον ''Μηνόπουλος'') ήταν Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κατά τα έτη [[1902]]-[[1917]] και [[1920]]-[[1922]].
 
Καταγόταν από την [[Τρίπολη Αρκαδίας]] και έκανε διακεκριμένες σπουδές, καθώς απέκτησε και διδακτορικό στη [[φιλοσοφία]] από γερμανικό Πανεπιστήμιο. Εκάρη μοναχός και έγινε ηγούμενος στη Μονή Γοργοεπηκόου<ref>[http://www.arcadia.gr/view_tourism.php?artid=181 Μονή Γοργοεπηκόου], Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αρκαδίας</ref>, έξω από την Τρίπολη. Το [[1892]] εξελέγη αρχιεπίσκοπος Μονεμβασίας και Σπάρτης. Στα δέκα χρόνια που υπηρέτησε στη Μητρόπολη αυτή άφησε αξιόλογο έργο. Μεταξύ άλλων, εγκαινίασε τον Καθεδρικό ναό του [[Ευαγγελισμός της Θεοτόκου|Ευαγγελισμού της Θεοτόκου]] και άλλους ναούς, ίδρυσε Ιερατικό Σύνδεσμο και σχολή εξομολόγων Ιερέων, Επαγγελματική σχολή και Χριστιανική Αρχαιολογική Εταιρεία («Κωνσταντίνος Παλαιολόγος Δραγάτης»)., Εξέδωσεεξέδωσε περιοδικό και αναδιοργάνωσε μοναστήρια. Το [[1902]] εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Αθηνών.
 
Το [[1902]] εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Αθηνών. Ως Αρχιεπίσκοπος, ίδρυσε εκκλησιαστικό ταμείο, ιεροδιδασκαλεία και φιλανθρωπικά ιδρύματα. Αναμείχθηκε όμως στις πολιτικές αναταραχές της εποχής. Παλαιότερα ήταν στέλεχος της Εθνικής Εταιρείας, ενώ ως Αρχιεπίσκοπος συντάχθηκε με τη βασιλική, αντιβενιζελική παράταξη<ref>[http://archive.enet.gr/online/online_text/c=110,dt=10.02.2008,id=80373464 Έτσι θέλουμε την Εκκλησία], Νίκος Σηφουνάκης, «Ελευθεροτυπία», 10/02/2008</ref>. Πολιτικοποίησε την Εκκλησία, την ανέμειξε στα εθνικά θέματα και πρωταγωνίστησε προσωπικά στην τελετή του «αναθέματος» κατά του [[Ελευθέριος Βενιζέλος|Ελευθερίου Βενιζέλου]] στο [[Πεδίον του Άρεως]] το [[1916]]. Για το λόγο αυτό, το ανώτατο ειδικό εκκλησιαστικό δικαστήριο, τον καθαίρεσε το [[1917]] και στο Θρόνο ανέβηκε ο [[Μελέτιος Μεταξάκης]].
 
Με την επιστροφή του [[Κωνσταντίνος Α΄ της Ελλάδας|βασιλιά Κωνσταντίνου]], ο Μελέτιος θεωρήθηκε βενιζελικός και απομακρύνθηκε με απλό κυβερνητικό έγγραφο<ref>[http://e-lithi.blogspot.com/2008/04/21-3.html Η διαπλοκή Κράτους και Εκκλησίας], Γ. Καραγιάννη</ref>, ενώ ο Θεόκλητος επανήλθε και πάλι στον θρόνο του, στον οποίο παρέμεινε μέχρι την Μικρασιατική καταστροφή το 1922.