Ομορφιά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

== Η ιστορία της ομορφιάς ==

[[Αρχείο:Taj Mahal black and white illustration.svg |thumb|left|200px|Tο Τατζ Μαχάλ ως παράδειγμα συμμετρίας και ομορφιάς.]]

Η πρώιμη Δυτική θεωρία της ομορφιάς βρίσκεται στα έργα πολλών πρώιμων [[Έλληνες|Ελλήνων]] φιλοσόφων από την προ-Σωκρατική περίοδο, όπως ο [[Πυθαγόρας]]. Το [[Πυθαγόρειο σχολείο]] είδε μία δυνατή σχέση μεταξύ των μαθηματικών και της ομορφιάς. Συγκεκριμένα, παρατήρησαν, ότι τα αντικείμενα τα οποία ήταν μοιρασμένα αναλογικά σύμφωνα με την χρυσή τομή φαίνονται πιο ελκυστικά. Η αρχαία ελληνική [[αρχιτεκτονική]] στηρίζεται στην ιδέα της [[συμμετρία|συμμετρίας]] και της [[αναλογία|αναλογίας]], με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον [[Παρθενώνας|Παρθενώνα]], αλλά και η παγκόσμια [[αρχιτεκτονική]] έχει βασιστεί πολλές φορές σε αυτή την νοοτροπία. Γνωστό παράδειγμα το [[Τατζ Μαχάλ]] στην [[Ινδία]].

Η σύγχρονη έρευνα μάλιστα εισήγαγε την ιδέα ότι οι άνθρωποι των οποίων τα χαρακτηριστικά του προσώπου είναι συμμετρικά και αναλογικά σύμφωνα με την [[χρυσή τομή]] θεωρούνται πιο ελκυστικοί από αυτούς στους οποίους δεν υπάρχει [[μαθηματική συμμετρία]]. Η συμμετρία είναι επίσης σημαντική γιατί δηλώνει την απουσία γενετικών ή επίκτητων ατελειών. Παρόλο που το [[ύφος]], το [[στυλ]] και η μόδα διαφέρει ευρύτατα, η δια-πολιτισμική έρευνα έχει ανακαλύψει μία ποικιλία από ομοιότητες στην αντίληψη των ανθρώπων περί ομορφιάς. Τα μεγάλα μάτια και μια καθαρή [[επιδερμίδα]], για παράδειγμα, θεωρούνται όμορφα και στους άντρες και στις γυναίκες σε όλους τους πολιτισμούς του κόσμου. Τα νεογνικά χαρακτηριστικά είναι ενυπάρχων ελκυστικά και η νεότητα γενικά συσχετίζονται με την ομορφιά.