Μάχη της Πελαγονίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Προσθήκη: ru:Битва при Пелагонии |
μ Ρομπότ: διόρθωση συνδέσμου προς αποσαφήνιση, Τούρκοι → Τουρκικά φύλα |
||
Γραμμή 29:
Ο αυτοκράτορας της Νίκαιας, [[Θεόδωρος Β' Λάσκαρης]], πέθανε το [[1258]] ενώ ήδη είχε ξεσπάσει πόλεμος μεταξύ της Ηπείρου και της Νίκαιας. Ο διάδοχός του, [[Ιωάννης Δ' Λάσκαρης]], ήταν ανήλικος και μετά τη δολοφονία του αντιβασιλέα που είχε ορίσει ο Θεόδωρος, του [[Γεώργιος Μουζάλων|Γεωργίου Μουζάλωνα]], νέος αντιβασιλέας ορίστηκε ο [[Μιχαήλ Η'|Μιχαήλ Παλαιολόγος]]. Την ίδια περίοδο ο δεσπότης της Ηπείρου, [[Μιχαήλ Β' Κομνηνός Δούκας|Μιχαήλ Β' Δούκας]], συμμάχησε με το βασιλιά της Σικελίας, [[Μανφρέδος της Σικελίας|Μανφρέδο Χοχενστάουφεν]], παντρεύοντάς τον με την κόρη του την Ελένη, και με τον πρίγκιπα της Αχαΐας, [[Γουλιέλμος Β' Βιλλεαρδουίνος|Γουλιέλμο Βιλλεαρδουίνο]], παντρεύοντάς τον με την κόρη του την Άννα. Αυτή η συμμαχία στρεφόταν σαφώς κατά της Αυτοκρατορίας της Νίκαιας και απειλούσε άμεσα τη [[Θεσσαλονίκη]].
Το 1259 ο στρατός των [[Φράγκοι|Φράγκων]] της Πελοποννήσου πέρασε τον Κορινθιακό και ενώθηκε με το στρατό των Ηπειρωτών και τους [[Βλάχοι|Βλάχους]] του Ιωάννη Δούκα (γιου του Μιχαήλ Δούκα), αλλά και με 400 Γερμανούς ιππότες που έστειλε ο Μανφρέδος. Αλλά και ο στρατός των Νικαιατών με αρχηγούς τον Ιωάννη Παλαιολόγο (αδελφό του Μιχαήλ Παλαιολόγου) και το Θεόδωρο Δούκα (αδελφό του Μιχαήλ Δούκα) κινητοποιήθηκε και εισέβαλε στη Θεσσαλία. Σύμφωνα με το ''[[Χρονικόν του Μορέως]]'', ο στρατός της Νίκαιας εκτός από το κύριο τμήμα του αποτελείτο και από [[
Τη νύχτα πριν από την μάχη ο Μιχαήλ Δούκας με το μεγαλύτερο μέρος του στρατού του εγκατέλειψε κρυφά το στρατόπεδο. Στην πράξη αυτή οδηγήθηκε ίσως από φόβο για το μέγεθος του στρατού της Νίκαιας, αλλά σίγουρα από δυσπιστία στους συμμάχους του και από φόβο για τις δικές τους φιλοδοξίες. Κάποιο ρόλο ίσως έπαιξε και ο γιος του, Ιωάννης, που σύμφωνα με τον [[Γεώργιος Παχυμέρης|Γεώργιο Παχυμέρη]] εξοργίστηκε από την προσοχή που έδειχναν κάποιοι Φράγκοι ευγενείς στην όμορφη Βλάχα γυναίκα του. Ο Ιωάννης δεν ακολούθησε τον πατέρα του, αλλά ενώθηκε με τους Νικαιάτες.
|