Αντιόπη η Βοιωτή: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Egmontaz (συζήτηση | συνεισφορές)
μ σύνδεσμος
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 2:
Η Αντιόπη αυτή ήταν θυγατέρα του ποτάμιου θεού [[Ασωπός (μυθολογία)|Ασωπού]] κατά την ''[[Οδύσσεια]]'' (λ 260) ή, σύμφωνα με άλλους μύθους, του βασιλιά της [[Θήβα|Θήβας]] [[Νυκτέας|Νυκτέα]] και της [[Πολυξώ|Πολυξούς]] (''[[Βιβλιοθήκη Απολλοδώρου|Απολλόδ.]]'' Γ 10,1, Ευστάθ. 1682, 43).
 
Ο θεός [[Δίας (μυθολογία)|Δίας]] ερωτεύθηκε την Αντιόπη όταν την είδε κάποτε να κοιμάται και μεταμορφώθηκε σε [[Σάτυροι|Σάτυρο]] για να την κατακτήσει ([[Οβίδιος|Οβιδίου]] ''«Μεταμορφώσεις»'', VI 110 κ.ε.). Εγκαταλείποντας τότε τη [[Βοιωτία]], η Αντιόπη πήγε στη [[Σικυώνα]] και παντρεύτηκε τον βασιλιά της, τον [[Εποπέας|Εποπέα]]. Λίγους μήνες αργότερα γέννησε δύο γιους: τον [[ΑμφίωναςΑμφίονας της Αντιόπης|Αμφίονα]] (από τον Δία) και τον [[Ζήθος|Ζήθο]] (από τον Εποπέα).
Σύμφωνα με άλλη παράδοση, η Αντιόπη δεν βρήκε ποτέ καταφύγιο στην [[Κορινθία]], αλλά γέννησε κάτω από δραματικές και περιπετειώδεις συνθήκες, καταδιωκόμενη από τον πατέρα της, τον [[Ασωπός (μυθολογία)|Ασωπό]] ή τον [[Νυκτέας|Νυκτέα]], επειδή είχε μείνει έγκυος από τον Δία. Την είχε συλλάβει ο θείος της ο [[Λύκος (μυθολογία)|Λύκος]] μετά από όρκο που είχε δώσει στον πατέρα της πριν τον θάνατο του τελευταίου (εκδοχή Νυκτέα), και την πήγαινε στη [[Θήβα]]. Στον δρόμο την έπιασαν οι πόνοι του τοκετού και οι συνοδοί της αναγκάσθηκαν να την αφήσουν να γεννήσει σε μια σπηλιά τους δίδυμους Αμφίονα και [[Ζήθος (μυθολογία)|Ζήθο]]. Ο Λύκος εγκατέλειψε μόνα τα νεογέννητα σε φαράγγι του [[Κιθαιρώνας|Κιθαιρώνα]] και έφυγε με τη μητέρα τους στη Θήβα. Τα τέκνα αναθράφηκαν από κάποιο βοσκό και μεγάλωσαν χωρίς να μάθουν τις συνθήκες υπό τις οποίες γεννήθηκαν. Κάποτε η Αντιόπη κατάφερε να δραπετεύσει και να τα βρει, αλλά εκείνα δεν ήθελαν να την αναγνωρίσουν ως μητέρα τους και την κράτησαν μάλιστα αιχμάλωτη σε καλύβα. Μόνο με τη βοήθεια του Δία μπόρεσαν να την αναγνωρίσουν, οπότε μετά τιμώρησαν σκληρά τους διώκτες της, τον Λύκο και τη σύζυγό του [[Δίρκη]], και εγκαταστάθηκαν με τη μητέρα τους στη Θήβα, όπου έγιναν θρυλικοί ήρωες της Βοιωτίας.