Μοντανισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 35:
* Στην άποψη ότι οι Χριστιανοί που ξέπεφταν από τη Χάρη δεν μπορούσαν να εξιλεωθούν, σε αντίθεση με την Ορθόδοξη διδασκαλία ότι η [[μετάνοια]] μπορεί να οδηγήσει στην αποκατάσταση του αμαρτωλού στην Εκκλησία.
* Στο ότι οι προφήτες του Μοντανισμού δεν μιλούν ως αγγελιαφόροι του Θεού με το "τάδε λέγει Κύριος", αλλά μάλλον αυτοπεριγράφονται ως κατεχόμενοι από τον Θεό, και μιλούν σαν να είναι Εκείνος: «Εγώ είμαι ο Πατέρας, ο Λόγος, και ο Παράκλητος», είπε ο Μοντανός ([[Δίδυμος ο Τυφλός|Δίδυμος]], ''Περί Τριάδος'' (νόθο), III, xli). Αυτή η [[πνευματοκαταληψία|"κατοχή από ένα πνεύμα"]] το οποίο μιλούσε ενώ ο [[προφήτης]] ήταν ανίκανος ν' αντισταθεί, περιγράφεται από το πνεύμα του Μοντανού: "Ιδού, ο άνθρωπος είναι σαν λύρα, κι εγώ ξεπετιέμαι σαν την πέννα.
* Στη μεγαλύτερη έμφαση στην αποφυγή της αμαρτίας, στην εκκλησιαστική πειθαρχία και στην αποκαλυπτική βιοτή απ'
* Ο [[Ιερώνυμος]] και άλλοι εκκλησιαστικοί ηγέτες ισχυρίζονταν ότι οι Μοντανιστές πίστευαν ότι η [[Αγία Τριάδα]] αποτελείται από ένα μονάχα πρόσωπο, όπως δηλ. ο [[Σαβελλιανισμός]], σε αντίθεση με την Ορθόδοξη άποψη ότι η [[Αγία Τριάδα]] είναι ένας Θεός με τρεις υποστάσεις. Πράγματι υπήρχαν μοντανιστές που πλησίαζαν τον [[Μονταλισμό]] ([[Σαβελλιανισμό]]) ενώ άλλοι ήταν πιο κοντά στο [[τριαδικό δόγμα]]. Αναφέρεται ότι οι μονταλιστές μοντανιστές βάπτιζαν στο όνομα του [[Ιησούς Χριστός|Ιησού Χριστού]], και όχι στο όνομα της Αγίας Τριάδας. Οι περισσότεροι μεταγενέστεροι μοντανιστές ήταν και μονταλιστές.
| |||