Άλμπαν Μπεργκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Egmontaz (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Μεταφορά της εικόνας πάνω γιατί η άλλη δεν υπάρχει
Egmontaz (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 21:
 
==Έργο==
Ως μαθητής του Σένμπεργκ, όπως προαναφέρθηκε, ο Άλμπαν Μπεργκ επηρεάστηκε από αυτόν. Μεταξύ των διδακτικών αρχών του [[Άρνολντ Σένμπεργκ]], περιλαμβανόταν και η άποψη ότι η ενότητα μιας μουσικής σύνθεσης επιτυγχάνεται ανάλογα με το εάν τα μορφολογικά της μοτίβα προέρχονται από ένα βασικό μορφολογικό μοτίβο, ή μουσική ιδέα. Η ιδέα αυτή αργότερα περιγράφτηκε με τον όρο ''εξελικτική ποικιλία'' και αποτέλεσε μια από τις πιο θεμελιώδεις αρχές του [[Δωδεκαφθογγισμός|δωδεκαφθογγισμού]]. Ο Άλμπαν Μπεργκ κληροδότησε αυτήν την διδακτική αρχή του δασκάλου του και στους δικούς του μαθητές. Μεταξύ αυτών ήταν και ο [[ΘέοντορΤέοντορ Αντόρνο]], ο οποίος δήλωσε σχετικά: "Τα μοτίβα που απαρτίζουν μια μουσική σύνθεση πρέπει να προέρχονται από μια άλλη ιδέα, παραμένοντας ωστόσο διαφορετικά από αύτήν. Η [[Σονάτα]] για [[πιάνο]] αποτελεί ένα εύγλωττο παράδειγμα. Ολόκληρη η σύνθεση προέρχεται από την εναρκτήρια φράση του έργου, από το πρώτο αρμονικό [[διάστημα (μουσική)|διάστημα]] τετάρτης.
 
Στα [[1913]], δύο από τα ''Πέντε Τραγούδια από Λεζάντες για Καρτ-ποστάλ του Πήτερ Άλτενμπεργκ'' παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά στην Βιέννη υπό την διεύθυνση του Άρνολντ Σένμπεργκ. Το έργο αυτό, το οποίο είχε γραφθεί για συνοδεία από μια πολυμελή [[Ορχήστρα]], κατά την πρώτη του εκτέλεση προκάλεσε κραυγές αποδοκιμασίας από το κοινό. Η αναταραχή ήταν τόσο μεγάλη κατά την διάρκεια της συναυλίας, ώστε η εκτέλεση του έργου διακόπηκε. Τό έργο αυτό δεν εκτελέστηκε ξανά στην πλήρη του μορφή παρά το [[1952]], ενώ παρέμεινε ανέκδοτο έως το [[1966]].